The Rogue

Luna

POV Jane
Mijn beta voerde Black af, hoe kon dit nou weer gebeuren. Ik zat een beetje te staren (wat overigens niet lang duurde) tot ik gegrom achter me hoorde. Ik draaide me om, en zag zijn roedel woedend naar mij staren. 'Wat?' Vroeg ik hen. Een man die onder de littekens zat kwam naar voor, ik rook, de beta. 'Jij!' Hij priemde zijn vinger in mijn buik, 'jij, hoe durf jij...' 'Hé zo spreek je niet tegen je toekomstige Alpha.' 'Pff, Alpha zo zal ik je nooit noemen, überhaupt kan een vrouw geen Alpha zijn.' 'Wow je klinkt net als een meisje dat zit te roddelen over iemand waarvan ZIJ vind dat haar make-up slecht zit. Kom nou maar gewoon mee, beta, mijn beta gaat je zometeen een rondleiding geven over je nieuwe terrein en laat je je nieuwe roedel zien, tot, morgen.' 'W...' Kon hij uitbrengen, maar mijn beta was terug. Ze snoof in de lucht, haar wolf leek helemaal gek te worden. Ze liep als in een soort van trance naar de beta waar ik zijn naam niet eens van weet. Haar hoofd schoot naar boven, ze keek hem recht aan. Ik zag iets flikkeren in allebei de ogen, het zal toch niet. Hun ogen worden zwart, fuck.

Ik haalde ze uit elkaar, en mompelde: 'die rondleiding komt morgen wel. Oké Liz, Fay, Maia en Roos breng hem ook maar naar het Alpha huis.' Ze knikten onderdanig, ik ging verder. 'Oké dan mag de rest iemand uit de andere kiezen en die geeft de ander een rondleiding, leuk toch om één uur s'nachts, iedereen aan het werk.' Ik bleef nog even kijken hoe ze het deden en hielp hier en daar nog een beetje. Toen uiteindelijk iedereen vertrokken was, liep ik ook weer terug naar de roedel.

Ik liep naar binnen in het Alpha huis, en zag oud Alpha Black op mijn bank liggen en op de andere bank zijn beta. Ik pakte Black op, minder zwaar dan verwacht. Omdat ik geen logeer kamer had gemaakt legde ik hem slapend en al in mijn bed. Ik zal op de bank moeten slapen, bedacht ik me ineens. Ik liep naar beneden om de beta te gaan halen. Ik was rustig van de trap aan het lopen tot ik ineens renende voetstappen hoorde. Ik zag iemand met volle vaart op mij afstormen. Ik keek misschien één milliseconde verbaast, maar mijn reflexen zorgden ervoor da ik mijn arm uitstak, en hij botste er tegenaan. Ik keek even goed naar degene die nu voor mij lag, en zag dat het meneer de beta was. Kwam zeker voor zijn Alpha, ik schudde met mijn hoofd. Hij mag het proberen het heeft toch geen zin. Ik pakte hem op, pff een stuk zwaarder dan Black... Ik had hem neergelegd op een matras dat bij mijn bed stond, ik maakte zijn armen en benen vast aan de grond. Ik liep naar de kledingkast en trok een joggingbroek en een shirt aan. Ik ging weer naar beneden en maakte het mezelf gemakkelijk op de bank. Ik viel als een blok in slaap...

Ik stond in het bos het was niet mijn bos, ik herken het niet. "Jane, kom." Hoorde ik. "Wie bent u."  "Kom, Jane ik heb je nodig." Ik wist niet waarom maar ik moest die stem gewoon volgen.
Ik kwam terecht op een open plek. Ik keek om mij heen. Op een omgevallen boomstronk zat ze. Ze was een mooie vrouw, jong, het leek wel of er licht van haar afstraalde. Ze maakte de boomstronk groter door handbewegingen te maken. "Kom zitten." Ik zette een stap achteruit. "Wie bent u, wat bent u?" Vroeg ik.
"Ik, oh ik ben Luna, ook wel bekend als de maangodin." "Waarom bent u hier, waarom ben ik hier." "Omdat ik je nodig heb, net als alle andere goden." "Oké, dat klinkt logisch... Maar, maar waarvoor en waarom?" "De, de duivels. Ik heb vernomen dat ze op het moment dat we de jaarlijkse vredescontracten gaan onderteken, willen toeslaan." "Ja leuk, maar wat kan ik daar in hemelsnaam tegen doen?" "Je beschikt over krachten die ons zouden kunnen redden, je heb een reusachtig leger en je hebt je mate!" Zei ze enthousiast. "En, wat heeft hij hiermee te maken?" "Ow ja je moet voordat je je krachten krijgt het mate proces hebben voltooid anders zijn ze niet sterk genoeg, ow het is tijd ik moet er vandoor, ik geef je verdere informatie zodra het zover is, tot dan."

Ik schoot wakker eerst wist ik niet waar ik was toen besefte ik het weer, de bank.