Söz Veriyorum

Bölüm 7

Yalnızlık.Hiç yalnız kaldınız mı? Ben kaldım. Hemde bir çok kez. Size bir itirafta bulunayım.İlk kez yalnız kaldığımda çok korkmuştum. Tek başına bir insan ne yapabilir ki demiştim kendi kendime.Aslında insan en çok yalnız kaldığında bazı şeyleri yapabilirmiş bunu öğrendim.Yalnızlık aslında ikiye ayrılır. 1. si yalnızlığı seçenler , 2.si yalnızlığı seçmek zorunda kalanlar. Ben yalnızlığı seçmek zorunda kaldım. Buda bir Eymen vakasıyla ilgiliydi. O gün onu seçtiğim zaman öğrendim bunu.O yalnızlığın somutlaşmış haliydi.Kendi içinde ördüğü duvarlar vardı.O öldüğü gün yalnızlığımın somutlaşmış hali de gitmişti.Artık yalnız bile değilim...

****************************************************************************************************************************************************

Elimde yazan notu alıp Öykü'ye göstermeye gittim.

-Öykü!!! Lan sana sesleniyorum!!

-Ne bağırıyon kızım ya!

-Okusana şu notu bi

10 DAKİKA SONRA

-Öykü sakin ol biraz

-Bunu benim sana söylemem gerekirken bunu sen bana söylüyorsun ironiye bakar mısın?

-Ne yapıyım Öykü? Yeteri kadar başım dertte zaten.Ayrıca evimi dahi biliyorlar.

-Ecrin polise gidelim.

-Kızım saçmalama polise gidersek daha fazla karışır olay.Daha önce kolumdan vuruldum.Bu sefer direk öldürürler.

O sırada telefonum çalmaya başladı.Arayan kişiye bakınca açıp açmama konusunda epey tereddüt etsem de en sonunda açmaya karar verdim.

-Öykü sessiz ol tamam mı? Çakma Eymen arıyor da.

-Oha! Tamam sustum.

-Alo

-Ecrin , evden çık ve kapının önünde bekle.Ha bu arada sakın o gerizekalı arkadaşına uyup polise şikayet etmeye kalkma!

-P-peki

-Görüşürüz Ecrin

-Görüşürüz.

-Öykü, şey ben dışarı çıkıcam.Benimle buluşmak istiyo da.

-Kendine dikkat et tamam mı?

-Tamam sende dikkatli ol.

Odama çıktım ve rahat dar bi' pantolon üstüme de kuru kafalı siyah bir tişört geçirdim.En sonunda aşağı inip dışarı çıktım. Kapıda beklerken bi araba durdu.

O sırada telefonumda çaldı.

-Alo

-Şimdi de o arabaya bin Ecrin.

-Bana bak! benim çok uykum var tamam mı? Eğer önemsiz bi' şey için çağırıyosan seni öldürücem!

-Aa Ecrin! Daha yeni boynunu kesmiştim halbuki. Anladığım kadarıyla akıllanmamışsın hala.Merak ediyorumda senin bu cesaretin nereden geliyo acaba?

-Senin egonun geldiği yerden!

-Bana bi daha bağırma Ecrin! Şimdi arabaya bin ve kapa çeneni.Anladın mı?

-A-anladım

-Aferin kızıma.

dedi ve telefonu suratıma kapattı.Bende o sırada arabaya bindim. Yaklaşık 45-50 dakika içerisinde daha yeni boğazımı kestiği depoya geldik.Bu sefer sürüklenmeden normal bi şekilde yürümeme izin verilmişti.İçeri girdim ve aşağı indim.
O gün gördüğüm küçük odadan ses geldi. Beni çağırıyordu. İçeri girdim ve ilk dikkatimi çeken şey siyahlara bürünmüş arkası dönük olan o tanındık fizik oldu.