medya:Eymen
Merhaba.Size bir açıklama yapmak istiyorum.Ben sizin istediğiniz veya tahmin ettiğiniz bir karakter
değilim.Ben ne çok kötü ne de çok iyi bir karakterim.Hatta bazılarınıza göre kötü grubuna bile girmiş olabilirim.En baştan söyleyeyim beni ne olursa olsun yargılamayın.Size bazı itiraflarda bulunacağım.Evet bol bol sigara içiyorum , içki içiyorum ve hatta daha önce uyuşturucu da kullandım.İnsanlar bana neden yaptın diye sormak yerine acıyarak baktılar.Ama unuttuğunuz bir şey var.Acımak ve acınmak zavallıların işidir...
*****************************************************************************************************************
-Ona bağırma 'Prenses'
Bunu diyen kişiye baktım.Oydu.Eymen yaşıyordu.Ama bu imkansız bir durumdu.O o gün ölmüştü.Kendime gelmeye çalıştım ve Aleyna'ya bağırdım.
-Aleyna çık odadan!
-Peki efendim.
Eymen'in yanına gittim.Gözlerimden yaşlar süzülüyordu.Hasret kaldığım yüzüne bakıyordum.İnceliyordum.
-S-sen yaşıyorsun.
-Ben hep yaşıyordum Ecrin.
-A-ama o gün ö-öldüğünü söyledi doktor.
gözlerimdeki yaşlar hiç durmadan akıyordu.Eymen bana iyice sokuldu ve kulağıma fısıldadı.
-Herşey oyundu.
Gözlerinin içine baktım.Benden nefret edercesine bakıyordu.Sanki hiç beni sevmemiş gibi.
-Benden nefret mi ediyorsun Eymen?
O sırada sahte bir kahkaha attı ve sözüne devam etti.
-Senden nefret etmiyorum.Senden nefret etmem için sana bir şeyler hissetmem lazım.Bırak sevmeyi senden nefret bile etmiyorum.
Sözleri çok ağırdı.Nefesimi kesiyordu.Boğazımda düğümlenen bir şey vardı.Bağırıp çağırmak istiyordum ama bunu yapacak gücüm bile yoktu.Neden gelmişti.Ben tam bir şeyler bitti dedikten sonra niye geldi.
-Eymen! Niye geldin?!
-İntikam Ecrin.İntikam.
dedi ve odadan çıktı.Eymen odadan çıktıktan sonra çantamı alıp çıktım.
-Aleyna!
-Buyurun Ecrin Hanım.
-Ben bugün yokum.
-Hatta yarın da gelmem haberin olsun.
-Peki efendim.Şeyy benim iznim ne olucak Ecrin Hanım.
-Sen çık iznine. Aslı'yı yolla.Anlat işlerini.Ha bide akşam bana Aslı'nın numarasını at.
-Peki efendim.
İş yerinden çıktım telefonum çalmaya başladı.
-Efendim Öykü?
-Ecrin şey ben kendi evime geçtim.
-Niye kalsaydın?
-Yok kızım ya evimde daha rahatım.
-İyi sen bilirsin.
-Senin sesin kötü geliyor.Ne oldu?
-Eymen.Eymen geldi.
-NE! Yok artık.Nasıl geldi ya.Ölmemiş mi?
-Öykü kapatıyorum sonra konuşuruz.
-Geliyim mi yanına gerek var mı?
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Söz Veriyorum
Fiksi RemajaAslında hayatta bir çok kez 'Söz Veririz'.Bazen bilerek bazen bir anda çıkar ağzımızdan.Örneğin;iki sevgilinin birbirine 'Söz Veriyorum' hiç ayrılmıycaz diyip belli bir sürüden sonra ayrılmaları gibi. Peki,size hiç biri söz verdi mi? Ve bu biri size...
