Söz Veriyorum

Bölüm 1

-Merhaba Ecrin Hanım.

-Merhaba.

-Buyrun, ilk önce oturun ve herşeyi en başından anlatın.

Derin bir of çekti genç bayan. Anlatabileceğinden emin değildi aslında. Ama zorladı kendini ve anlatmaya başladı.

-Herşey bundan 3 yıl önce doğum günümde başladı.

-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Alarmımın sesiyle kalktım. İlk defa bu boktan alarmımın sesini beğendim. Çünkü bugün doğum günümdü ve ben 18 olmuştum. Hemen elimi yüzümü yıkadım ve aşağı indim Öykü yine döktürmüştü. Öykü benim en yakın arkadaşımdı. Onunla aynı evde kalıyorduk. Ailemiz nerede diye soracak olursanız, ailemiz yurt dışında bizde öyküyle İzmir'e taşındık İzmir'de okuyoruz. Öykü hemen kulağımın dibinde bağırmaya başladı:

-Hepi bört dey tu yuuuu limonata suyuuu!

-Öykü cidden iğrençsin bebeğim ama yine de sağol.

-Gel hadi kahvaltı yapalım akşam daha güzel bi süprizim var.

Öyküyle oturup kahvaltı etmeye başladık sonra hızlıca hazırlanıp okula gittik. Okulda ki bir çok kişi beni tanır, tabii bende onları tanırım. Bu yüzden herkes okulda doğum günümü kutluyordu. Zil çalınca derse girdik. Ve bütün gün böyle geçti.

Akşam

Öyküyle şuan bardaydık. Öykü 'süprizim var' diyince ben de gelmiştim fakat barda parti vereceğini nerden bilebilirdim ki? Öykü'nün zoruyla duruyordum burada. Gerçi herkes eğleniyordu da neyse.

1 saat sonra

Daha fazla dayanamayacaktım bu partiye ve en sonunda bağırmaya başladım fakat sesim müzikten dolayı duyulmuyordu, o anda gözüme bir şey çarptı. Mikrofon. Elime mikrofonu alıp bağırmaya başladım.

-Parti burada bitmiştir derhal burayı terk edin. Hemen!

Bu bağırışımdan sonra insanlar salonu terk etti ve geriye salonda öyküyle biz kaldık. Biz de toparlanıp çıkıyorduk ki birden bağırış sesleri gelmeye başladı. Hemen bağırış seslerinin geldiği yöne doğru yürümeye başladık. Ee merak başa dert.Kavganın olduğu yeri bulduğumuzda şoka girmiştik çünkü birbirine dalan iki tane grup vardı.Acaba araya girip ayırmalı mıydık ? En sonunda bu düşüncemi sesli bi şekilde öyküye söyledim.

-Öykü baksana kavga çok ağır sence ayırsak mı?

-Ya bilmem ki başımıza dert almasak mı acaba?

-Kızım alt tarafı kavgayı ayırcaz dövüşcez demedim ki!

-Neyse ya ayıralım madem.

Öyküyle kavganın dibine girdik ve konuşmaya başladık.

-Hey! Ne yapıyorsunuz siz ya ayrılsanıza.

En azından bi şekilde dikkatleri üzerimize çekmiştik.

İki grupta bize bakıyordu. Soldaki grubun yüzü kan içerisindeydi fakat sağdaki grupta neredeyse hiç hasar yoktu. İki grupta yüzüme bön bön bakıyordu ve bende konuşmaya karar verdim:

-Neden kavga ediyorsunuz?

dedim ve soldaki gruba doğru yürüdüm grubun lideri olduğunu düşündüğüm çocuğa yaklaştım ve yüzüne baktım;

-Yaraların fazla geniş değil batikonla halledilebilir.

Bu seferde soldaki gruba doğru yürüdüm dediğim gibi lideri olduğunu düşündüğüm çocuğa yaklaştım.Yüzünde sadece bir tane sıyrık vardı.Ve biraz derin duruyordu.En azından dikiş atılması gerekiyordu.Lidere doğru dönüp:

-Yüzünde fazla bi yara yok sadece kaşındaki yaran biraz derin ona dikiş atılması lazım yoksa mikrop kapacak. Hastaneye gitmelisin.

Soldaki lider

-Gerek yok hastaneye ve kaşımdaki yara seni ilgilendirmez şimdi buradan defolun!

-Hey sana yardım etmeye çalışıyorum.

Soldaki lider

-Bana yardım filan etme!

-Anlaşıldı inatçısın fakat sen inatçıysan ben daha inatçıyım arabanız var mı?

Soldaki lider

-Araba var

-Güzel arabanın anahtarını alıyım

Soldaki lider

-Al

Arabaya doğru yola koyulduk.Herkesin kendi arabası vardı.Öykü çocuklardan birinin arabasıyla eve döndü bizde liderle birlikte hastaneye gittik.

-Hey bu arada ben Ecrin senin adın ne?

Lider

-Eymen

Biz bir yandan konuşurken hemşire geldi ve olayı anlattım.Hemşire kıçını kıvırta kıvırta geliyordu.Ve bu halinden de onun orospu olduğu anlaşılıyordu.İğneği aldı ve Eymen'in kaşını dikmeye başladı.Sorun şu ki göğüslerini göstermeye çalışmaktan dikemiyordu yarayı.En sonunda dayanamadım ve dedim ki

-Tatlım sen bi ordan çekil beceremiyosun göğüslerini göstermeye çalışmaktan.

Kadının suratı morarmaya başladı ve onu odadan zorla çıkardım.

Yavaşça elime iğneği aldım ve dikmeye başladım.Eymen beni dikkatlice izliyordu.Her hareketimi ezberliyordu sanki.Dikiş işlemimde bitince hastaneden ayrıldık ve Eymen beni evime bıraktı.Eve girdiğimde şoktaydım.Fakat bu olanlardan dolayı değil Eymen'in dediklerinden dolayı:

FLASHBACK

Arabadan inerken Eymen bileğimi tuttu ve kulağıma eğildi:
-tekrar karşılaşıcaz  prenses.

Flashback Son

Öyküyle oturup olanlardan sohbet etmeye başladık.Saat 3 e geliyordu.Odama çıktım ve yattım.

------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Genç kadın ağlamaya başladı.Dayanamıyordu başına gelenlere.

-Ecrin Hanım bugün sizi yeterince zorladık bugünlük bu kadar yeter evinize gidebilirsiniz.

Ecrin yavaşça ayağa kalktı ve zorda olsa evine gitmeyi başardı.Soğuk bir duşa girdi.Sonra bir havluya sarındı ve aynadaki görüntüsüne bakmaya başladı.Gözlerinin altı çökmüştü.Yüzü solmuştu ve baya kilo vermişti genç kadın.Odasına gidip üstünü giyindi.Bugünde yemek yemek istemiyordu Ecrin.Bu yüzden kendine sıcacık bir kahve yaptı.O sırada yağmur yağmaya başlamıştı.Genç kadın yağmur damlalarını izlemeye başladı.Yağmur damlalarını izlerken bir anda gözünden bir yaş süzüldü Ecrin'in.Ecrin kahvesini bıraktı ve yatağına uzandı uyumak için.Yarın da çok zor geçicekti çünkü anlatması gereken hala çok şey vardı...

Müzikle okuyun.Vote verip vermemeniz sorun değil ben yorumlarınızı merak ediyorum votelerinizi değil.