Sugar And Salt

Chapter 2

Demi's POV:

        Naglalakad ako sa hallway at pansin kong halos lahat ng nagkalat na estyudante ay nakatingin sakin. Nagtataka siguro sila kung bago ba ko dito.

Hindi ko nalang pinansin ang mapanuri nilang tingin at hinanap ang room ko.

Ouch! May nabangga yata ako! Ang sakit nun. Ano ba to?
    Ooooor more like sino to?

Tiningnan ko ang lalaking bumangga sakin. He has this aura saying 'Dont-come-near-me-or-your-dead.' But that didnt scare me, he has to say sorry.

"Alam kong gwapo ako pero wag mo na kong titigan nagmumukha kang timang." Ano?!

Kumalma ka demi. Kalma.

Tumayo ako at pinagpag ang uniform kong above the knee. Mabuti na lang talaga at may shorts ako sa ilalim.

Aalis na sana siya nang magsalita ako.

"Say Sorry" matIgas kong sabi.

"Pardon?" Sabi niya na parang may sinabi akong weird.

"I said say SORRY" sabi ko, emphasizing the word sorry.

"Hahaha hindi mo ba ko kilala? Ako lang naman si--" hindi na niya natuloy ang sasabihin niya dahil pinutol ko siya.

"Im not asking. And i dont care." Sabi ko with a straight face.

"Missy you dont know who your talking with. Why dont you ask them WHO I AM?" Sinasadya ba talaga niyang iparinig sa lahat yun? Psh. what an attension seeker. Kalalaking tao. Tsk.

Alam kong marami ng nanunuod kaya palalampasin ko nalang muna to. Aalis ba sana ako ng magsalita siya.

"Afraid already?" Sabi niya sabay smirk.

How i want to smash his filthy face!

"Im not afraid. I just dont want to waste my time dealing with your childish acts. "
Sabi ko ng walang ka gatol gatol. Irked was evident on his face. Buti nga sa kanya. I bet his never been embarrased by someone in front of many people. Well its his fault. Siya ang tumawag ng audience.

"hah! Childish? Lets see.. how you handle my "chidishness" " ngumisi siya sa kin at umalis.

Nakita ko namang may dalawang lalaking pumunta sa kanya. Probably his friends. I dont care.

Dumiretso na ko sa room ko pero hindi ko pa rin maipagkakaila na nagtataka ako sa huling sinabi niya.

Hay first day of school pa nga lang.

Tiningnan ko ang kabuuan ng room at napag pasyahang umupo na lamang sa likod. Less attention,less problems.

Kinuha ko ang headphone ko sa bag at nagpatugtog ng music. Wala pa namang prof.

Dinamdam ko ang lyrics ng kanta ng may maalala ako. Kiniha ko ang libro sa bag ko at tinuloy ang naudlot kong pababasa.

Nakangiti ako habang nagbabasa. Nandun na kasi ako sa scene kung san nag propose yung guy sa girl. iba ito sa librong binasa ko kanina kasi bagay yung girl at guy dito.

Alam kong para na kong timang na nakangiti dito. Ganito talaga ako ngumingiti lang pag nagbabasa.

Ililipat ko na sana ang pqhina ng may kumalabit sakin.

"Hi" bati sa kin ng isang babaeng may mahabang buhok.

Hindi ko siya pinansin at nagpatuloy na sa pagbabasa pero kinalabit niya ko muli.

Tiningnan konsiya ng masama pero nag pout lang siya.

"Uhmm..nakita ko ang ginawa mo kay Drake kanina"

Drake? Sinong drake?

Nakita niya sigurong nagtaka ako kaya nag salita ulit siya.

"Uhmm..you know yung guy na sinabihan mong childish."

Ahhh..

"So?" I asked her boredly,raising one of my brows.

"So?! Thats all?! Your not afraid?!"

i eyed her weirldly. seriously? ako  matatakot dun? Hah!
As if!

"Why would i?"

"Gosh! I guess your a transferry."

"And?"

"You dont know what he can do! He can your life a living hell!"

Nag h-hysterical niyang sabi.

"Okay." I said continuing what i was reading.

*sigh* It seems my life could finally be  more  exciting. Note the sarcasm please.