Τίποτα δεν αλλάζει .

298 38 15
                                    

Βικτόρια

Είναι αστείο πως η ζωή μπορεί να φέρει τα πάνω κάτω από σε στιγμή σε στιγμή . Και εκεί που είσαι χαρούμενος ... Μπαμ , η φούσκα έσκασε , και όλα έγιναν πάλι χάλια . Εννοώ ότι ποτέ δεν μπορούμε να είμαστε σίγουροι για τίποτα , πόσο μάλλον για την αγάπη .

Μετά από μισή βασανιστική ώρα στο λεωφορείο , έφτασα επιτέλους σπίτι μου . Η διάθεση μου ήταν για έναν απρόσμενο λόγο στα ύψη . Άνοιξα την πόρτα του σπιτιού μου και άφησα βιαστικά τα πράγματα μου στην πολυθρόνα . Δεν μπορούσα μα κρυφτώ , ήμουν ακόμα ερωτευμένη μαζί του . Θα έλεγα όχι στον Ιάσονα . Αυτό ήταν το σωστό . Ήθελα να ήμουν εντάξει απέναντί του , όπως ήταν και αυτός κατά τη διάρκεια της σχέσης μας . Έβαλα μουσική από τον υπολογιστή και χόρευα χαλαρά καθώς περιτριγύριζα σε όλο το σπίτι . Αποφάσισα να στείλω ένα μήνυμα στην Μαρία . Ήθελα να της μιλήσω . Δεν υπήρχε πια λόγος να είμαστε έτσι . Ήθελα πάλι να γίνουμε όπως πριν . Θα της έλεγα πως τον αγαπάω ακόμα και πως θα πήγαινα να τον βρω μετά τις πανελλήνιες . Προς το παρόν , ευχόμουν όπου και να βρισκόταν να ήταν καλά .

Η πόρτα χτύπησε και εγώ έσπευσα αμέσως να την ανοίξω . Η Μαρία είχε έρθει και είχε φέρει παγωτό . Καθίσαμε λίγο στο δωμάτιό μου , μιλώντας για άσχετα πράγματα ώσπου η συζήτηση έφτασε στο θέμα Ιάσονας .

«Και για πες , τι γίνεται με τον Ιάσονα?» Με ρώτησε με ένα περίεργο ύφος .

«Κοίτα , το Σάββατο φιληθήκαμε , δηλαδή εγώ τον φίλησα . Μου ζήτησε να είμαστε μαζί αλλά εγώ του είπα πως θέλω χρόνο . Η αλήθεια είναι πως πήρα την απόφασή μου και θα του την ανακοινώσω αύριο .»

Στο άκουσμα των λέξεων αυτών η Μαρία γούρλωσε τα μάτια της

«Τι εννοείς φιληθήκατε ? Και ποια είναι η απόφασή σου ?»

«Φιληθήκαμε παιδί μου , πώς το λένε ? Κοίτα τον Ιάσονα τον αγαπάω ως φίλο . Ήταν ωραίο όσο κράτησε , αλλά είμαι ερωτευμένη με τον Evan, Μαρία . Και δεν θέλω να τον κοροϊδεύω .»

«Άντε πάλι με τον Evan ! » Mου είπε αγανακτισμένη . «Βρε κοριτσάκι μου , γιατί το συνεχίζεις ? Έφυγε Βικτόρια ! Έφυγε , πάει . Τώρα βρίσκεται στην Αθήνα και εσύ στην Πάτρα ! Εξάλλου βρίσκεται σε μία ηλικία που δικαιούται να φτιάξει και αυτός την ζωή του . Ίσως να έχει ήδη προχωρήσει . Και εσύ είσαι εδώ Βικ . Σε άφησε , αυτός έφυγε !»

«Μαρία πώς μπορώ να τον ξεχάσω ? Το ξέρω πως μπορεί να έχει προχωρήσει αλλά δεν θα ησυχάσω αλλιώς . Τον κουβαλάω ακόμα μέσα μου και αυτό δεν μπορεί να αλλάξει . Τον αγαπάω και εύχομαι να είναι καλά όπου και με όποιον και αν είναι . Γιατί αυτό ίσως θα πει αγάπη . Να εύχεσαι ο άλλος να είναι καλά ακόμα και αν είναι μακρυά σου .»

Το τελευταίο βράδυ στη Θεσσαλονίκη.Nơi câu chuyện tồn tại. Hãy khám phá bây giờ