Sen Sevdam

Bölüm 1

Nefes Nefese koşuyordum. Ellerim kendinden habersizce sağ sola sallanıyordu. Beynim daha hızlı koşmam için komut verse de sıska bacaklarım daha fazlasını yapamıyordu. Uzun yolcuğun ardından bir liman bulmuş gibi hissetmiştim. Yaslanacağım bir ağaç...

Ama ben o limanda yandım...O ağacın altında kaldım. Ezildim ve parçalandım. Ben kendimden kaçamadım ve kendimle beraber herkesi o karanlığa sürükledim. Bu hayat benden ne istemişti yada ben ne istemiştim de bu duruma gelmiştim. Korku tüm bedenimi hele geçirmişti. Kendi yapacaklarımdan değil karşımdakinden alacağım cevaptan. Susmak bazen çaredir ama bu çare geçicidir illa bir süre sonra konuşman gerekir bir sonuca varmak için ama biz bir sonuca varamamıştık. İkimizde açtığımız yaralarda kaybolmuştuk. İkimizde yorulmuş ve bitmiştik. Ya kendimizi iyileştirip geri gelecektik yada birbirimizin yaralarını saracaktık. Ben en kolayını seçmiştim her şeyden vazgeçmiştim ondan gitmiştim. Kaçmak kolaydır ama geride kalan için aynı şey söylenemez. Kaçan kişi kurtulmuştur olan geride kalana olmuştur. Giden kalanın ardından ağlamaz kalan gidenin arkasından ağlar çünkü o bırakılandır. O terk edilendir. O acıya mahkümdür. Her zaman çok sevmiştir. Kalan her şeyi görmezden gelir. Kalan her şeye rağmen kendini kandırandır. Kalan gidenin hayali ile yaşar. 

Ben bu acı tatmıştım şimdi sıra sende yaşa ve öğren Ve Asla Unutma!

Şimdi sıra bende. Eskiden nasıl bıraktıysan beni. Nasıl acı çektiysem şimdi sende! Mutlu ol acınla bütün mutsuzluklarım senin olsun ben mutluluğum ve yalnızlığımla yaşarım.

Şimdi bütün keşkelerin ve hayal kırıklığın ile yan...