Sherdan Holmes

Janette Moriarty

Sherdan her nedense bugün onu okuluna bırakmam için ısrarcı olmuştu.Aklında bir şeylerin olduğunu seziyordum ama elimdeki tavayı ileri geri sallarken, bunu düşünmem pek mümkün olmamıştı ...Büyük bir tabağa omleti yerleştirdim ve masanın üzerindekileri-Hayvan kemikleri, araştırma kitapları,kavanozun içindeki bir göz/Evet, bir kadavra gözü.../ ve mikroskobu-ileri doğru ittim ve masada yer açılmasını sağladım. Nutella ve biraz peyniri masaya yerleştirdim ve:"Sherdan!Son kez söylüyorum.Ya buraya gelip yemeğini ye,ya da sonsuza kadar Omlet'ten mahrum kal.Seçim senin..."dedim bağırarak.Mutfağa girdiğinde gözleri kan çanağıydı ve 5-6 nikotin bandı birden kolunu kaplamaktaydı.Önündeki omletin kaşarını uzatarak böldü ve : " Ne düşündüğünü biliyorum.Yüzündeki merhametli ifadeyi sil, çabuk.Dün hiç uyumadığım doğru ama sonuçta ayaktayım ve bayılmadığım sürece sorun olmaz..." diyerek beni geçiştirdi.Birden ayağa kalktı ve sarsak adımlarla duvara tutundu.Gözlerini kapatırken, dengesini kaybeder gibi oldu ama onu yakaladım.Biraz sonra yorgun bir gülümsemeyle:"Arkanda, düştüğünde seni tutan bir dostunun olması güzel.Yeniden kahvaltı yapabilmek de..." diye mırıldandı ve duvara yaslandı.Kolundaki bantların çokluğuna baktım ve:"Bir tane Sherdan." diye yakındım. "Bir taneden fazla takmamalısın."Birkaç saniye güldü ve:"İçindeki tıp öğrencisini ortaya çıkardın demek." dedi alaycı bir bakışla.

Gömleğininin düğmelerini ilikledi. ve kazağını çabucak üzerine geçirdi.Botlarının bağcıklarını bağladı ve:"Çabuk ol Watson." dedi.Yine her zamanki otoriter ve ukala tavrıyla.Paltomu giydim ve:"Taamam." diye onayladım.Dışarı çıktık ve taksi beklemeye başladık.Gülerek:"Bayan Hudson' ımız yok ama sen varsın Watson.Her türlü ev işinde onun kadar becerikli olduğuna 100 $ yatırırdım "dedi ve yumruğuyla hafifçe omzuma vurdu. Taksiye bindik ve üniversiteye gitmek için yola çıktık.Birden unuttuğu bir şey varmışçasına bana döndü ve:"Dersten sonra kızın ailesiyle konuşmaya gideceğiz, unutma!" dedi.Hangi kız olduğunu anladığımda gözümün önüne, cesetlerle ilgili zilyon tane görüntü geldi.Ve düşüncelerim bir görüntüye odaklandı.Belinde kırbaç yaraları olan, zavallı Lilian'ın cesedi.Düşüncelerimi dağıtmak için Sherdan'a baktım.Bir şeye takılmış gibiydi.Acaba birisi ona şuan ne kadar sevimli göründüğünü söylese ne yapardı? Yüzünü mü buruştururdu, yoksa gülümsemesini genişletir miydi? -Tamam.Birinci seçeneğin mantıklı, ikincisinin de biraz imkansız olduğunu biliyorum...-

Arabadan dışarıyı izledim.Dışarıdan bu tablonun garip göründüğünü biliyordum."Tıpkı, Daha önceki gibi.Zamanın bir önemi yok.Bir Holmes ve bir Watson yanyana oturuyor.Bu bir mucize veya tesadüf olmalı..." diye düşündüm. Üniversitesi'nin önünde indiğimizde:"Okulunu dondurduğunu biliyorum.Eğitiminden olmanı istemem.Dekanla konuşup, seni transfer ettirebilirim, bu okula. " dedi.Şaşkınlıkla:"O kadar kolay mı ya?" diye sordum.Ve:"Hem böyle bir okula verecek param yok, Üzgünüm. " diye konuşmama devam ettim.Koluma girdi ve sahte gülümsemesinin ardındaki sinirle:"Bir kez daha söylemeyeceğim, sen bir Watson'sın ve bende bir Holmes' um.Senin soyadını duyduğu anda, okuluna gelmen için üstüne para verir bu adamlar."dedi.Bense koluma girmesinin ve sahte gulucukler saçmasının, bir gövde gövde gösterisi olduğuna emindim.Bir an bakışlarındaki gerginliği sezip, o tarafa döndüm.Güzel, sarışın bir kız, gülümseyerek bize bakıyordu. "İyi biri." diye düşündüm.Gerçekten üzerinde"Ben iyi biriyim..." Yazarcasına, insanları kendine çeken bir havası vardı.Ukala ve meydan okurcasına zeki gülümsemesini takınıp beni onun yanına sürükledi.Daha doğrusu, onun yanına değil, sınav sonuçlarının olduğu tablonun yanına... Sonuçlara baktık ve evet.O birinciydi.Sınava çalıştığını bile sanmıyordum.Ve zeki insanların, normal düzeyde ve çalışkan insanları, parmaklarını bile kıpırdatamadan geçmesi hoş değildi.Biraz önceki sarışın kız bize yaklaştı ve dostane bir tavırla:"Tebrik ederim Sherdan.Beni geçmeyi başarmışsın." diyerek elini uzattı.Sherdan ukala ve umursamaz tavrıyla:"Her zamanki gibi." dedi sessizce.Kızın yüzü binbir şekle girdikten sonra, sinirle, burnundan soluyarak gitti.Bu kadar şirin bir kızın, bu kadar korkutucu olabileceğini nerden bilebilirdim ki? Ellerimi teslim olur biçimde kaldırdım.Sherdan bu halime kahkahalarla güldü ve:"Onu tanısaydın, bu kadar şaşırmazdın..." dedi.Ve sınav sonuç listesindeki, ikinci sırayı eliyle gösterdi.Onun sevimli olduğunu düşünen bene lanet ederek ismi yüksek sesle okudum:"Janette Moriarty? "Yüzüme bakıp kıkırdadı ve:"dedesi suç ağının ortasındaki bir örümcekti.O ise radyoaktif bir örümcek.Hani şu, Spiderman'i ısıran cinsten..." diye sözlerini devam ettirdi.

Eveeet.Moriarty Jr. ile de tanıştığımıza göre, kadro tamamdııır...Yorum yapan ve voteleyen herkese ayrı ayrı teşekkürlerimi sunuyorum. Kısaysa affola.Biran önce okuyun istedim.Sınır 8 yorum+ 8 vote+.Sınırları hala düşük tutuyorum.Değerinizi bilin.Kisses -G