Ambulans çağırdık. Lanet olası ambulans geç geldi. Eğer nabzını eskisi gibi atmasında yardımcı olurlarsa yaşayabilir. Üzüldüm mu üzüldüm. Kendim için değil annem için üvey babamdı ne de olsa. Öz babam olsa kahrolmuştum. Annem ağlamıyordu. Evdeki gibi ağlamıyordu.
Doktor yanımıza doğru geliyordu.
Dktr: neyi oluyorsunuz?
Annm: karısıyım ben nasıl oldu?
Doktor biraz durdu biraz daha durdu ve biraz daha.
Dktr: elinden geleni yaptım , yaptık. Ama çok üzgünüm. Kaybettik.
Annem fazla hatta hiç kıpırdamadı. Doktoru dinlerken de böyleydi. Yine aynı şekilde duruyor. Kantin yanı başımızda allahtan ki gidip su alabilirdim. Annem söyleyip kantine gittim. Döndüğümde annem yoktu. Heralde babamın yanına gitmiştir diye düşündüm. Telefonumu çıkarıp ayla'yı aradım. Herşeyi teker teker anlattım. O da şaşkınlıkla dinledi beni. Ayla'yı bu yuzden seviyorum. Dert ortağım canım.
Annem beklemediğim yerden hastahane giriş kapısından geldi onu oda da beklerken giriş kapıdan girdi. Hemen yanına koşup;
Ben: anne neredeydin?
Annem cevap vermedi. Gitti oturdu sandalyeye benzeyen koltuklara. Dışarıya doğru bakmak istedim. O sırada kapıdan içeri maskeli bir adam geldi her yerde polisler olur neden şimdi yok.?
Pantolonunun kemerine sıkıştırdığı silahı anneme doğrulttu.Mskeli adam: karşılık olarak para verecektin. Nerede benim param. amacın ne senin karşılığı canınla mi ödemek istiyorsun ?
Annem adamı dinliyordu. Her konuşmasında dinleyip birşey demiyordu.
Annem ağzını tam açacakken bir silah sesiyle.......
....
Anne!?! Annemin üstünü kontrol ettim annemde birşey yok bisey olmadı. Ama maskeli adam yerdeydi. İyi de kim yaptı bunu derken yan tarafıma baktığımda polisler gelmişti. Sevinsem mi üzülsem mi bilemedim.
*******
Kısa oldu üzgünüm.
Votelerinizi bekliyorum 😍😘
ŞİMDİ OKUDUĞUN
MERCEKLERİN DANSI
أدب نسائيHerhangi bir gencin hayatından yola çıkarak bunları yazmıyorum. Kendi hayatımdan da. Ben zeynep 14 yasında bi yazarım.