Angel

Chapter Seven: Ender

~~~~~~~~~~

<4:00> Winter POV

Langzaam deed ze haar laptop dicht, al kreunend stapte ze uit bed. Ze was juist klaar met een advertentie over Appaloosa Plains op het internet te zetten. Ze liep de trap af, een beetje slaapdronken en struikelde de trap af.

Winter: fu*k!
Max kwam haar huis binnen rennen.
Max: Winter? Gaat het?
Hij hielp haar omhoog en zijn ogen kleurde roze en cyaan.
Winter: Mhm, het gaat wel.
Max: Umm over gisteren...
Winter keek een beetje verward naar hem, haar ogen werden paars.
Max: Ik heb... Alles gehoord wat je tegen Arc zei...
Winter zuchte.
Winter: Dus je weet dat ik.... Je weet wel?
Hij knikte.
Max: Ik ben niet dom, je verbergt dingen. Dingen waardoor mensen als ik je minder vertrouwen...
Winter: ...
Ze dacht bij zichzelf: Winter, blijf kalm! Niets zeggen tot je het zeker weet.

Ze hoorde het geluid van een pistool en daarna een plof, ze wisselden een blik van 'hier hebben we het later nog over' en rende naar buiten.

Er lag iemand knock-out op de grond.

Max: Doe het!
Winter knikte en knielde naast het meisje neer.
Ze liet haar hand boven het meisje zweven en haar ogen lichte op.
Haar amulet begin te schijnen en het meisje word langzaam wakker. Ze staat op, snel als de wind en Winter zakt door.
Het meisje maakt een bal van donkere energie en stond klaar om het op Winter af te vuren. Winter deed langzaam haar ogen open en voelde de donkere krachten.
???: Bye bye!

Max POV

Snel denken snel denken! Dacht hij in zichzelf, hij zag alles voor hem in slow-motion. Winter op de grond, het meisje recht achter haar aan, klaar om aan te vallen.
Max denkt: Ijs!

Hij veranderde de tijd in normale snelheid en vuurde een ijsbal recht op het meisje haar handen af, haar armen bevroren.
Winter zag het en probeerde een paar woorden over haar lippen te krijgen. Maar hij zag dat dat haar niet lukte. Ze was een innerlijke strijd aan het voeren zonder dat ze het zelf wist, maar hij zag het allemaal. Ze kreeg de woorden help haar uit haar mond voor ze weer op de grond zakte. Max twijfelde of hij haar zou helpen of het meisje. Maar hij deed wat Winter vroeg.

Max: Kom mee.
???: Waarom zou ik?
zei ze uitdagend.
Ik had haar 'gehandboeid', het meisje kon en zou niets doen.
Max: Ik doe je geen pijn hoor.
Het meisje giechelde, maar keek dan weer serieus.
???: Maar ik jou wel.

Ik vertraagde de tijd weer en nam de tijd om haar van kop tot teen te bekijken. Ze had paars en zwart haar, dezelfde kleur kleren en paarse ogen. Ik concentreerde mij en keek diep in haar gedachten. Ik zag nog een meisje, met de naam Ender. Ze schreeuwde om hulp. Zij kon mij niet zien maar ik haar wel. Dit was Drago, de slechte kant van Ender. Ik moest Aly vinden, zij kon helpen.
Ik verzamelde al mijn krachten.

Max: Sorry Ender dit gaat pijn doen.
Drago lachte.
Drago/Ender: Laat me niet lachen!
Max: ...
Ik concentreerde mij op Drago en ze verkrimpte.
Ik wist zelf niet hoe ik het deed maar dat doet er niet toe.
Ender viel op de grond, bewegingsloos.

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~