Kalbime işleyen Sen

KİS_2.BÖLÜM

(arkadaşlar müziği söylediğim yerde açarsanız daha uyumlu olur)

Evet kimle çarpıştığımı söylüyorum çocukluk arkadaşım Arda...

-ya kızım önüne bakmayı düşünüyor muydun acaba? evet Arda'dan gelmişti bu tepki. çocukluk arkadaşım , abim her şeyim beni tanımamıştı. ne kadar kırılsam da işi dalgaya almayı tercih ettim:

-yoksa Arda VURAL beni tanımadı mı? diye sordum sırıtarak...

-Sen benim ismimi nerden...BERİL!!

-Ta kendisi :)) hemen sarıldı bana tabi ben de ona. evet hafızam bayağı iyidi bir kez gördüğüm gözü bir daha unutmazdım.

-ee uzun zamandır görüşmüyorduk deyip gözlerini kaçırdı. gözlerinin kaçırmasının nedenini biliyordum. onunla en son görüştüğümüzde sevdiğim çocuğun cenazesindeydik...o da bunu hatırlamıştı büyük ihtimal. elimi omzuna koydum ve ona:

-merak etme atlatıyorum ne kadar zor olsa da aynı diğer şeylere alıştığım gibi...(burada annemle babamı vurgulamıştım) aslında şu anda altı üstü annesiyle babası yurt dışına gitti demeyin son 3 yıldır onlarla konuşmaya çalışsam da iş dışındakilere cevap bile vermiyorlardı. işimiz var, biz arayana kadar da aramazsan iyi olur... bir insan çocuğundan nasıl bu kadar nefret ederdi. benim en zor zamanlarımda bir de onlar üstüme gelmişlerdi. ben böyle düşünürken Arda oradan:

-Hayırdır sen özel okulları sevmezdin zengin ZÜPPELER yüzünden ne oldu da kaydını buraya aldırıyorsun?

-Ne olacak artık devlet okulları beni almıyor malum sebeplerden dolayı :D deyip sırıttım. o da güldü:

-Tamam o zaman ben seni burada bekliyorum sen kaydını yaptır gel dediğinde ben zaten çoktan müdür odasını uçarak bir giriş yapmıştım kayıt işlemleri bittikten sonra müdürün odasından çıktım ve Arda'nın koluna girip :

-aynı sınıftayız bebek dedim ve ikimizde gülerek kantine indik. Arda ikimize de kahve getirdiğinde içmeye başlamışken bir sesler duydum herkes kapıya hayranlıkla bakıyordu. nedenini öğrenmek için kapıya doğru baktığımda kapıda birbirine öldürücü bakışlar atan 3 kişi gördüm birisi ardanın kolunu kaldırıp " buradayız " demesi üzerine buraya yürürken diğer ikisi karşı masaya kurulmuşlardı bile o da yanımıza oturdu ama dikkatini hiç bu tarafa vermemişti hala onlara bakıyordu arda konuşmaya başladı:

-Kaan bu beril Beril bu Kaan aslında ikinize de birbirinizi çok küçükken anlatmıştım ama büyük ihtimal unuttunuz. Kaan'ın hala dikkatini çekememiştik anlaşılan, hala onlara bakıyordu. Arda'ya karşıdakileri yani Kaan' ın baktığı çocukları göstererek :

-peki onlar kim? diye sordum Arda'da:

-onlar Kaan'ın ve benim uzun zamandır düşmanlarımız... anlayacağın okul iki gruba ayrılmış durumda onların tarafında olanların da zaten Kaan'ın karşısına çıkmaya götü yemiyor. malum okulun sahibi,dedi. pek şaşırmamıştım zaten hareketlerinden anlaşılıyordu. ama karşımdaki çocuklar bayağı hoş görünüyorlardı. gözlerimi kahveme indirdim. saçları kahverengiydi ve dağınık bir halde çok güzel duruyordu, gözleri kahvenin en açık tonunda olduğu halde sinirlendiğinde siyaha dönüyordu. saçmalamayın tabi ki şu an baktığım kahveden bahsediyorum ne kaan'ı? sonra kalkmam gerektiğine kanaat getirdim yoksa akşam yemeğine geç kalacaktım. ayağa kalktım hemen yanımızda olan çöp kutusuna çoktan bitirmiş olduğum kahvemi attım. Arda bana niye kalktın manasında sorarcasına bakarken

-benim çıkmam gerekiyor anlarsın ya şirket işleri falan deyip yanağından öptüm ve geç kalmamak için hızlıca arabama bindim. eve gelmem arabayı ne kadar hızlı sürsem de uzun zamanımı almıştı...hemen kıyafet odama yöneldim önce bir duş aldım ardından da kıyafet seçmeye başladım. seçtikten sonra da saçlarımı tarayıp aynaya baktım. idare ederdi.