Gözlerini açtığında araba durmuştu. Şirin sarı bir ev karşılarında duruyordu . Açelya'nın babası Açelya'yı kucağına alıp "Minik çiçeğim , hazır mısın bakalım.?"dedi. Neye hazır olabilirdi ki ? Yoksa yeni evleri bu muydu ? Rüya mı görüyordu ? Herkesin hayali müstakil evde yaşamak değil miydi ? Yoksa hayali gerçek mi oluyordu ? Açelya'nın kafasında yine binlerce soru vardı . Bunların cevabını almanın tek yolu kapıyı çalmaktı. Babasının kucağından atladı . Elini tuttu . "Hadi kapıyı çalalım asker!" ( Açelya babasına asker , babası ise ona çiçeğim derdi.) "Çalalım çiçeğim!" Yalçın kızının heyecanlı ve mutlu olmasına çok sevinmişti. Alışmış olduğu yerden ayırmanın, onu arkadaşlarından koparmasının suçlusunu kendisi görüyordu. Bu yüzden kızının mutluluğu onun için herşeyden önemliydi. Beraber zili çaldılar . Kapı açıldı. Altmış beş , yetmiş yaşlarında , minyon , yeşil gözlü bir kadın açmıştı kapıyı. Saçları gri idi ve gözünde gözlük vardı. "Oğlum!" diye sarıldı Açelya'nın babası Yalçın'a. "Yalçınım.." Sonra çömelip Açelya'ya döndü. "Açelya ?" Açelya adını nerden bildiğini düşündü. Bir de babasına oğlum demişti. İyi de babasının zaten bir annesi vardı. Nasıl oluyordu da , bu kadın ona oğlum diyordu? Açelya kafasını salladı. "Evet,ben Açelya ." dedi. Babası "Açelya bu benim annem . Benim annem candır . "
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Hoşgeldin Babaanne
Short StoryAçelya babasının işten çıkarılmasından sonra hayatlarının bir anda değişebileceğini nerden bilebilirdi ki? Babaannesinin aslında babaannesi olmadığını tahmin edebilir miydi ? Şimdi ise bambaşka bir yerdeyi. Hayat ona çok farklı bir kapı açmıştı !
