METEor

1.BÖLÜM~~~Karmakarışık

MEDYA:Ebrar

Gün gelir öyle bir his yaşarsın ki kendini apayrı bir şekilde
bulursun.

Her zaman ki lanet okul günleri devam ederken gene anne sesiyle uyandırılmakdı her sabahki isyan.Sevmiyorum işte uyanmayı,hazırlanmayı,lanet yere gitmeyi.
Sıkıntıyla kalktığım tek aşkım yatağımdan ayrıldıktan sonra banyoma doğru ilerledim.

(Ebrar ben biraz çılgın biraz acayip,çok sosyal,heyecan arayan bir kişiliğe sahibim.Evinin tek çocuğu tabi benek dışında biricik kedim, nasıl bir tanımdır bu? Okula sırf ortam için giden bir kolejde lise 3 de olan güzelliği dillere destan olmayan bir kız çocuğuyum.)

Klasik işler bitince kahvaltı başındaydım belkide en vazgeçilmezimdir ne kadar iştahım olmasada her sabah yaparım o kahvaltıyı bir saate kalmadan gene acıkırım. Bu yüzdendir ki göbeğim bağımsızlığını ilan etti. (oda haklı tabi rahatlamak istiyor.)

Annemle vedalaştıktan sonra çıktım evden.

Ne tesadüftür ki evimle okulun arasında iki kaldırım var aradan bir yol geçiyor,okula varması hiç yorucu değil maalesef ama ben ve benim gibi eringeçler için bu bile zor bir durum.

Okulun bahçesinden girdiğimde kimilerinin yüzü o kadar mutluydu ki kardeşim okula gelmişsin ne bu mutluluk.
Ben bu düşüncelerdeyken kafamı çevirmemle burnumun ağızımla yer değiştirmesi bir olmuştu hayvanın teki nasıl bir çarpışsa şeklimin kaydığını hissettim.

-Çok çok affedersin,iyi misin?

Ulan senin diye saydırcakken gördüğüm manzaradan olsa gerek geri yuttum söyleyeceklerimi. Tükmüğümde boğulacaktım.Abi sen sen nasıl bir şeysin ya insan mısın sen mucize misin?? Hemen cevap vermeliyim.

-Şey ben i iyiyim.

-Gerçekten çok özür dilerim,üzgünüm.

Ya sen üzülme cildin bozulur rengin sararır maazallah.Üf ne diyorum ben.

-Yok yok üzülme,tamam sorun değil ben şey gitmeliyim hoşcakal.

Oradan uzaklaşıp okula girmemle Allahh!! demem bir oldu e tabi müdür yardımcıları ve derse doğru geçen hocaların garip bakışları beni bulmuştu.

- Şey Ders kitabını unutmuşum da.

Diye bir yalan salayıp sınıfa doğru hızlandım. Sınıfa tam dalacakken dersin Matematik olduğunu hatırlayıp kapıya vurup öyle girdim,çünkü bu hocamız çok kolay sinirlenirdi ve erkenden sınıfta olurdu daha ben gelmemişim ne bu ders havası.Sınıfa girip en sevecen halimle mazeret bildirip mekanıma geçtim mekanım dememden kastım lise 1 den beri benim klasik yerimdir en arka cam tarafı ve tek otururum ama çevrem en yakınlarımla doludur.

Neyse der öyle böyle geçti ama aklımda şu doğaüstünün bakışları vardı.Ya ben seni bunca yıldır görmedim bu okulda kesin yenidir.

METEOR.evet evet ben buna meteor diycem tam ona laik.Of acaba hangi sınıfta?

Öylesine içten gelen bir hikaye başlangıcı umarım seversiniz:))