-
Sabahın ilk ışıklarıyla uyanmıştım. Hemen komidinimin üstünde duran telefonumun saatine baktım ve
OHA!
Saat daha 06.30 . Kendimden beklenilmesi güç bir performans. Ama olsun benim halletmem gereken işlerim vardı o yüzden yüzüme sahte bir gülümseme yerleştirdim ve odamın banyosuna gittim. Günlük rutin duşumu hallederekten çıktım ve siyah bir büstiyer ile beyaz uzun bir tulum giydim. Makyaj masamın önünde duran pufa oturdum ve kendimi aynada süzmeye başladım. Ne olmuştu bana? Beni böylesine değiştiren şey neydi? Anlamıyorum anlayamıyorum. Hep böyle mi olacaktı? Kafamı yiyip bitiren sorular?
"Sen gerçek Selin değilsin "
"Sende mi öyle düşünüyorsun iç ses?"
"Evet çok değiştin sen Selin."
Gözümden yanağıma bir göz yaşını daha yolladım. Hayır Selin ağlama. Daha çok erken. Gözyaşlarımı elimin tersiyle sildim ve aynada kendime sahte bir gülümseme taktım.
"Bugün herşeyin başladığı gün Selin. Unutma sen sen ol asla kendini değiştirip ezdirme."
Saçlarımı maşa ile hafif hafif dalgalandırdıktan sonra sıra makyaja geçti. Orta tonlarda siyah göz farı,eyeliner, rimel kullanmıştım. Fondotenimi yüzüme iyice sürdükten sonra yanaklarıma hafif pembe pudra sürdüm. Sıra dudaklarıma gelince kırmızı bir ruj tercih ettim. Etrafından siyah bir kalemle geçtim ve tamamım. Giydiğim şeyler değişik bir parça olmuştu aslında. İlk kez deniyordum.
"Selin sakın değişme dedim sana!"
"Bana emir verme iç ses. Artık sus yalvarırım konuşma konuşma. "
"Konuşuyorum. "
Beynimde iğrenç kahkalar yankı yapmaya başlamıştı. Gözyaşlarımı isteğimle serbest bıraktım.
"Lanet olsun lanet lanet lanet!!!"
"İşte benim kızım ,kim olduğunu unutmamışsın. "
"Nefret ediyorum bu hayattan. Allah kahretsin nefret ediyorum. "
Üzerimdekilerden bir çırpıda kurtulup kot pantolon ve siyah bir bluz giydim. Tüm makyajımı da sildim . Böyle daha mı iyiydim bilmiyorum ama Ali'yle ilgili olan plan İPTAL! Odamdaki banyoya girdim ve kapıyı kilitledim arkamdan. Yere çökmüştüm. Başımı ellerimin arasına alıp ağlayamaya başladım. Niye beni rahat bırakmıyor bu geçmiş neden!!
Neydi benim günahım?
Flash Back:
"Kaçma buraya gel yavrum "
"Bırak beni baba "
"Bana baba deme yavrum. "
"Uzak dur. Uzak duracaksın benden. "
O iğrenç adam bana yaklaştı ve boynuma iğrenç bir öpücük bıraktı.
"Uzak dur dedim! "
Annem evde yoktu. Kardeşlerim de. Bu aşağlık herifte bunu bilip bana yaklaşmaya çalışıyordu.
"Benim olacaksın lan!"
"Hayır ben senin olmak istemiyorum. Ya sen benim babamsın bana böyle birşey yapmaya ne denli cesaretin var ya?"
"Hadi ama Selin itiraf et sende bana karşı koyamıyorsun. "
Ne diyordu bu adam ya!?
"Sen benim babamsın ya ben öyle birşeyi nasıl düşüneyim ha aklın alıyor mu? "
"İyi madem sen istedin bunu. "
Belinden kemerini çıkarıp sırtımı açtı ve vurmaya başladı.
"Baba dur yapma nolur"
Gözyaşlarım serbest kalmıştı. Kemeri bir kenara fırlatıp yere yatırdı dövmeye başladı.
"Senden iğreniyorum aşağlık herif "
"Dediklerimi yapsaydın bunlar olmazdı Selin. "
Çalan zille beni bıraktı. Kim geldiyse kurtarıcım olmuştu. Hemen çıktım odadan ve banyoya girdim. Kapıyı kilitledim ve çöktüm ağladım. Ölmek istiyordum.
Duşa girdim. Yaralarıma baktım. Kıpkırmızıydı... Sustum sustum... Yaralarımdan sızan kanı izledim sadece. Suyu kapattım ve pansuman yapıp odama gittim. Uzun kollu siyah bir bluz ve kot pantolon giyip odamda öylece oturdum.
Flash Back Son:
Annem ve Zafer adındaki şerefsiz kısa süre sonra ayrılmışlardı. Öğrendik ki başka bir hayatı daha varmış. Annemi aldatıyormuş. Aradan geçen zamana rağmen yaralarım hala kapanmamıştı çok acıyordu hepsi... Birden banyoya vurulan kapının sesiyle dikkatimi topladım.
"Seliin aç kapıyı bak korkutma bizi SELİN!!"
Seslerin hiçbirini dikkate almadım. Alamazdım bundan sonra istesem de. Artık fazlasıyla yorulmuştum. Ama bir dakika araya bir ses daha eklendi.
"Selin hadi çık lütfen dün için özür dilerim o yüzden burdaysan. Hadi gel barışalım. Korkutma daha kimseyi. "
Kapıyı açtım ve banyodan çıkıp odaya girdim.
"Selin ikizim sen iyi misin neyin var senin? "
Cevap veremiyordum. Kelimeler adeta boğazıma düğüm düğüm olmuşlardı.
"Nazlı çık. "
Özür dilerim ikizim ama buna mecburum. Nazlı dudağını büzüyor ve odadan çıkıyor. Ali ve ben odada ikimiz kalıyoruz. Geçmişte yaşananlar aklıma geldi gene ve yatağın diğer ucuna gittim.
"Selin benim Ali. Bana bak. Neyin var senin? "
"Sus. Uzak dur benden. İstemiyorum dedim istemiyorum seni aşağlık herif. "
Ağlamaya başlamıştım.
"Selin benim yüzüme bak. Sakin ol."
Ali yanıma geldi ve yüzümü avcu içine alıp gözyaşlarımı sildi.
"Geçti Geçti ağla rahatla hadi."
Ali beni kolları arasına aldı ve saçlarımı okşamaya başladı. Nedense huzur bulmuştum onda. Kendime gelip güç topluyordum.
"Anlatmak ister misin? "
"Belki sonra Ali. Yanımda olduğun için çok teşekkür ederim. "
"Neyse iyiysen ben gideyim o zaman."
"Peki."
"Bir şey olursa seslen odamda olacağım.Anlaştık mı? "
"Tamam hadi git sen aklın bende kalmasın. İyi uykular MAVİ "
Ali odamdan çıktı. Ardından pandalı pijamalarımı giydim ve yatağa uzandım. Ellerimi karnımda birleştirmiştim. Kahretsin çok yanıyordu. Ardından odamdaki gece lambası söndü. Ama ben karanlıktan çok korkarım ki...
