Biz insanlar kendimizi diğer insanlardan farklı görürüz. Hâlbûki her birimiz aynıyız ufacık farklılıklarımız dışında...
Tabii ki biz kabullenemiyoruz,her konuda haklıyız. Haksız olma gibi bir ihtimalimiz dahi yok. Ama öyle insanlar var ki,onların ise haklı olma ihtimalleri yok. Hep haksız konumundalar. Kimse onları görmüyor,sorunlarını farketmiyorlar. Veya fark etmek,görmek için uğraşmıyorlar. Hâlbûki onların yanlarında birini birilerini görmeye o kadar ihtiyaçları var ki... Buradan bakılınca sanki her daim mutlular ve öyle de hayatlarını devam ettirecekler. Ya da her zaman mutsuzlar ve bu böyle sürüp gidecek. Birileri onları fark etsin diye bir köşede sessiz sedasız bekliyorlar. Bekliyorlar ama bizler onları fark etmeme konusunda ısrar ediyoruz. Kim bilir onların ne derdi vardır da bu haldelerdir? Bu bizden farksız insanların kim olduğunu tahmin etmek pek de zor degil aslında... İntihar edenler veya intihar etmeye kalkanlar... Bunlarım kim bilir ne sıkıntıları var da böyle büyük bir günahı üstleniyorlar?Sanırım bu kadar yeterli. Biraz da karakterlerimizi tanıyalım:
Asıl karakter Kumsal ve Bora. Bu gençlerimiz o kadar çok şey yaşamışlar ki artık hayatın bu oyununda yenik taraf olmaktan çok bıkmışlar. Ve Kumsal en baştan beri uyuşturucu kullanıyor. Bora da Kumsal'ın tek destekçisi...

ŞİMDİ OKUDUĞUN
Bir Küçük İntihar Meselesi
Novela JuvenilKumsal sen bu kadar güçsüz değilsin ve savaşıcaksın. Ben yanında olduğum sürece pes etmek yok. Anlıyorsun beni değil mi