Bugünlerden Çarşamba günü seni ilk gördüğüm an cidden ilk görüşte aşk derler ya hani ben ona kapılmıştım gözüme çok güzel gelmiştin beni benden etkilemiştin diyebilirim orda sanki bana yaşadığım 1 dakkika bana saatler gibi gelmişti orda dona kalmıştım ışıl ışıl parlayan gözlerin...
"Hatırladım bak yazim hemen ben orda koltukta oturuyodum sen ayaktaydin ben neden yer vermedim sana ya ne odun insanim ben ya :/ "
Servisten indiğimde ne bileyim eve farklı gittim karnımda farklı şeyler vardı o gün yemek yemedim çok net hatırlıyorum çok gariptim yatağa kendimi attım öylecene kendi kendime konuşuyorum;
'Ne oldu sana kendine gel düzelsene be adam'
cidden beni benden almıştın kendime gelememiştim, ben böyle şeyler yaşamadım hayatımda hiç çok farklı bir duygulardı sanırım aşk dedikleri bu olmalıydı cidden böyle nasıl anlatsam korku ile mutluluk yada hafiften aptallık karışımı gibi birşeydi.
Yatakta çok geçmeden huzur içinde uykuya dalmıştım.Sabah oldu sanki bütün güneş çicekler sabah kokusu benim için vardı okula gittim normal bir gün gibi geçti malesef seninle konuşmayı denedim ama yapamadım her yanına yaklaştıgımda yada seni gördüğümde heycanlanıyordum kalbim ağzıma geliyordu hayatımda böyle garip hissetmemiştim sanki bir nevi içimde bir korku diyer tarafındada bi mutluluk ve heycan vardı seninle konuşmak için elimden geleni yapmak için herşeyi deniyordum.
"Bence güzel gidiyorum ne dersin ? Elimden geleni yapıyorum aslında hep yazar olamak istemişimdir.."
"Bütün şairler sana mı aşıktı ki her okuduğum şiirde, dinlediğim ezgide sen vardın.."
