Fikrime Değen Adam

Ah güzel kokulum

Okunan sabah ezan'nın sesiyle masa başında gözlerim aralandı.
Bugün dün geceden hüznüme eşlik eden bir mutluluk parçası var içimde..
Gökyüzünün saflığına ayak uyduran koltuklarıyla, bulutların maviliğinden çalınmış renginde, sessiz ve her zaman bana seni anlatanlarla buluşmak için Beşiktaş sahil'in yolunu tuttum. Yaklaştıkça denizin kokusunu içime çekmek ve seni yanımda hissetmek ister gibi arabamın camını araladım. Seni bana hatırlatıyordu.
Ah güzel kokulum bugün senin için burdayım. Park ettiğim arabamdan iner inmez maviliklerle konuşmaya başladım gözlerimi kapattım iliklerime kadar deniz kokusunu içime çektim. Sen diye..
Sen hep maviydin.
Renklerin en saf hali ve benim en aydınlığımdın.
Yoksun ama varlığını pekiştirdiğim mutluluklar var. Yoksun ama seni bana hissettiren mavilikler var.
Deniz mavi, gökyüzü mavi, bulut mavi, sen mavi, benim mavimsin..
Çok özledim seni...
Gözlerimden akan yaşı silerek toparlandım. Acıktığımı hissetmemle birlikte, Denizin mavisiyle birleşen köşemde kahvaltımı yapmaya başladım.
Günü güneşli olan bir günde insanlar geziyor. Kimisinin mutluluğu gözlerinden okunuyor. Kimisinin de mutsuzluğu kim  bilir kimlerin ne derdi vardı.
Çayımı yudumlayacakken on yaşlarında bir kız çocuğu;
"Abla mendil alır mısın?"Demesiyle gözlerimi ona diktim. Gözleri denizin mavisinden, içimi okşadı bakışları..
"Okula gidiyor musun?"
-Gidiyorum, okuldan sonra babamın parası yetmediği için.. devrilen gözlerinde kocaman bir  samimiyet büyük bir mutluluk ama bir o kadar da hüzün vardı.
"-Üzülme!" Mendillerinin hepsini bana verir misin?
Ben hep ağlarken mendilim bitiyor. Bunların hepsi benim olursa bitmez..
Uzattı mendilleri marur haliyle,
Oysa öyle içtendi ki bakışları, saçlarını okşadım. Güzel gözlerinin hatırına avuçlarına sıkıştırdığım parayı görünce gözbebekleri yuvalarından çıkacakmış gibi sevindi.
Beyaz ben tanıştığıma memnun oldum.
Bende deniz diyen mavi gözleriyle elimi sıktı ve gitti..
Seda teyzeyi arayarak bugün gideceğimin bilgisini verdim.
Dikkat edin beyaz hanım kendinize, siz bana emanetsiniz. Kendinizi üzerseniz bende üzülürüm.
Seda teyze hem ofis işlerinde bana yardımcı olur hemde anne sıcaklığında bir kadındı. Her zaman beni düşünür. Bir gün olsun yalnız bırakmayıp evimin işlerini yapmaya gelirdi. Temizlik yaparken bana belli etmemeye çalışsa da ağlar işlerini bitirip giderdi..
Kendimle konuşmak ruhuma iyi geliyordu.. kendimi dinlerken dalgalarını savuran deniz, bende burdayım der gibiydi.
Gün kendisini geceye bırakıyor mavi gökyüzü rengini siyahtan çalmış gibi üstünü örtüyor. Güneşin batışını izlerken kulağımda en sevdiğim müzik, huzurun tadına varsam da günün yorgunluğunu şakaklarımda hissedince, huzuru arabamda devam ettirmek için kendimi iyi hissettiğim ilk durağımın yolunu tuttum.

Annem annem sen üzülme
Sözlerin hep yüreğimde
Annem annem gel üzülme
Ben hala senin dizlerinde

Annem seni çok özledim diye bildim haykırarak ve gözlerim kana bulanarak..