A Dream...

2.

'Opstaan schat.' Mama staat aan de deuropening van mijn kamer. Ik zucht en strek me uit. Ik ga weer liggen voor 10 seconden. Net als ik besluit recht te komen, roept mama, maar deze keer wat luider, 'Opstaan! Jaahaaa.' antwoord ik. Pfff, het is maandagochtend. Tijd om naar school te gaan. Met veel kracht en moeite stap ik uit bed.

Ik stop snel een boterham in mijn mond. 'Niet zo gulzig, dame.' bevalt moeder. Ik draai met mijn ogen. Zagen is ongetwijfelt haar grootste talent. Ik geef mijn moeder snel een zoen. Daarna geef ik een grote knuffel aan mijn zusje en een kusje op haar voorhoofd. Ze giegelt. Wat een bofkont dat ze nog niet naar school moet.

Ik haal op tijd mijn bus. Een paar haltes verder stapt Esther ook op. Ze heeft een broodje vast. Wanneer ze naast me komt zitten stopte ze het snel weg. 'Nog niet ontbeten?' vraag ik. Ze schud van nee. Op school loopt alles zoals normaal. Na het school vraag ik of Esther met me mee naar huis wil om daarna naar het park te fietsen. Maar ze kan niet omdat ze nog moet studeren voor wiskunde. Dus ga ik maar alleen. Ik neem de bus weer naar huis, pak mijn gitaar, en fiets naar het park.

Als ik aankom zoek ik een bankje. Wat niet moeilijk is want er is geen mens te bekennen in het park. 'Ideaal', denk ik. Ik zet me neer en speel 'Love Will Remember' van Selena Gomez. Daarbij zing ik ook. Ik geniet van de fluitende vogels en van mijn eigen heldere stem. Ik sluit mijn ogen. Plots hoor ik geritsel achter een paar struiken. Ik stop met spelen. Snel kijk ik om me heen. 'Niet stoppen' zegt een man en hij komt tevoorschijn.