Benliğimle kendimken , şimdi ben seninle yaşıyorum.
Senin huzurunda kaybolmuşken , kaybolduğum yerde boğdun , nefessiz , cansız bıraktın. Oysaki sen benim için ne anlam ifade ettiğini biliyor musun? Emin ol bilsen bana , sevgime kıyamazdın. Sahi sen benim huzurum mu yoksa hayal kırıklığım mısın?
Düşündüm de ben seni düşünürken göğüsüme kelebek etkisi yaratan , koskocaman mavi denizin dalgalarında kendimi kaybettim. Beni sahiplenişin , sadece sana ait olduğumu , o yüzündeki gülüşün sadece bana haz ve beni mutlu etmek için herşeyi yaptığını , seni düşündüğüm de bende nasıl etki bıraktın canım. Seni özlediğim de gözlerim gözlerine dalıp , uzakta bile olsan hayaline kitlendim. Yaşanmışlarım bir bir gözümün önünde kaset olurken göz yaşlarım su tanecikleri gibi yüzümden aktı gitti.
Ben seni özlerken , sosyal medyaya birşey atmış mı diye seni takip ederken , birşey paylaştığında hemen izleyip yine seni düşünerek mavi gökyüzünün olduğu kirli hava da ayaklarımın götürdüğü yere gittim. Ayrı şehirler de yaşayıp , aynı şehir de seni aradım ben. Sen yordun beni , içim yana yana senin için sustum ben, olmayacağını bildiğim halde , nefes almak için yaşadım. Beni iyi hissettirecek birine ihtiyacım var , sevgilim değil dostum kal yine razıyım. Sen ve ben BİZ olmayacaksak senin için imkansız birşeyse neden olur gibi ümit verdin. Neden bir kızı mutlu edecek kelimeler söyledin , cümleler kurdun. Sen benden ne istiyorsun. Hayatımın en ortasında olup beni alevlerin içine atmak mı ?
Senin için hiç birşey ifade etmiyorum demi ben? İstediğin zaman kapımı çal , istediğin zaman kapıyı kapat git. Her geldiğinde yine yenik düştüm aşkıma, yine senin varlığının önüne inadımı , gururumu , onurumu geçiremedim. Hep hayatımda bir tık önümde oldun. Geride bırakamadım. Çünkü sen benim geride bırakamadığımsın.
