Prologue

1.1K 25 10
                                    




"Baby ... Come here... "

As I call my daughter beside me.

"But Dad... I want to talk to grandma. She's there outside my room."

"She's talking with your mom, okay? So just stay here."

She's still a baby so I can't tell her what the real situation is.

"Rafa... Can you please just let her play. Para wag nang mangulit."

"Sige po Sir. Baby Iris halika ka na dito oh... Magplay ka muna."

"I don' t want to play. I want to go outside to see my grandma. She's talking with my mom."

"Ang kulit naman kasi ni Baby Iris eh... Sinabi nang maglaro ka muna."

"Dad! Ate Rafa's shouting at me!"

"Rafa, paano naman susunod sayo ang bata kung sinisigawan mo?"

"Sorry po sir Bamboo."

I'm just inside Iris' room but I can hear Sarah's conversation with her mom.

"Yan na nga ba ang sinasabi ko eh. Kung ang mga magulang nga hindi naging matino, ang anak pa kaya."

"Mommy, ibabalik na naman po ba natin ang nakaraan? Gusto lang po mapalapit sainyo nung bata. Pasensiya na po kung nagulat niya kayo kanina."

"Kahit ano pa yan Sarah, hindi ko matatanggap ang batang yan, at ang lalaking yan. "

"Alam ko po. Hindi naman po nila ipinagpipilitan ang sarili nila. Sorry po ulit. Pagsasabihan ko nalang po si Iris. Kaya lang naman po yun nagkaganun kasi excited sna siya, may ipapakita sana siya pagdating mo. Pero di bale na po. Sasabihan ko nalang na next time wag na siya mangulit."

"Kailan ba kasi kayo babalik sa America? At yung ugali yata dun ang nakasanayan ng anak niyo. Di dapat yan nandito. Di siya sanay dito. "

Di na nagsalita si Sarah but I can feel her pain. Why won't I? She's my wife anyway.

"Dana!"

"Ay po Ma'am Divine?"

"Tara na at malilate tayo sa appointment natin."

"S-sige po. "

And when they're gone...

"Si Iris?"

"She's inside her room. " I answered.

"Sweetheart sorry ah...pasensiya na kayo kay Mommy."

I hug her from her back then kissed her right cheek.

"Don't worry okay? I understand. "

"Alam ko naman na wala namang masamang ginawa si Iris kanina..."

"May kasalanan din siya. Bigla nalang siyang sumigaw at nagulat ang Mommy mo."

"Pero Bambs... Bata pa si Iris. Ang alam nung bata pag kinuha niya ang attention ng gusto niyang makausap, okay lang. "

"I know... But yah... Don't worry about it sweetheart, alright? "

She turned around then hug me.

"Sana maayos na yung house natin sa may kina Sir P no? Sa San Juan. Para dun na tayo ni Baby Iris."

"I know you still want to be with your Mom, Sarah. So just take your time. Kami lang naman ni Iris ang problema eh. Kaya pwede naman na kami na muna umalis at magstay dun kina Panch while di pa tapos yung house natin."

"Syempre hindi pwedeng magkakahiwaly tayo. Ayoko. Di ako payag. Di pwedeng andun kayo, andito ako. Kaya ko nga kayo ipinakiusap kay Mommy na dito na muna eh."

"Ssshhh.... I know, I know. Lalong di ako papayag. Dapat magkakasama tayo."

We hugged. Iris came in and then she joined us. Such a sweet child. Mana sa mommy niya. Hindi sakin? Well, I'm sweet maybe but she's the sweetest.

"Mommy, Daddy sorry about what I did. Sorry po. I will not startle grandma anymore. I didn't mean it. I just want to talk to her."

"Baby, it's okay, wag mo na isipin yun ha? Halika nga kay Mommy... Iris is a very good girl that's why love ka namin ng Daddy mo okay? Always remember that."

"Opo mommy, I will always remember that. I love you Mommy..."

"I love you too, sweet Baby Iris..."

"Si Daddy walang I love you?"

"Ehe... Okay... I love you Daddy."

Then she hugged me.

Shay Franz Iris Geronimo Manalac or Baby Iris ...is just 5 years old but she acts like that of an 8 year old little girl. She's intelligent enough to understand things around her. She's the PopRock Royalty ... Ofcourse for Sarah and I.

Let It Go... Let It Be     (Be You And I'll Be Me...)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon