Let It Go... Let It Be (Be You And I'll Be Me...)

Chapter 19 : Grand Graduation Day

(Another chapter updated ...)

This is the moment I've been waiting for. There were many times when I almost give up my dream of studying again, but I thank God and all the people who supported me , for helping me get through all these.

Now, here I am, preparing myself to be seen as one of successful people today.

"Sarah, anak..."

"Daddy... "

"Masaya ako na natapos mo na ngayon yung gusto mo. Naabot mo na rin yung isa pa sa mga pangarap mo."

"Salamat po Daddy... Salamat din po sainyo ni Mommy... Kahit alam ko po na ilang beses ko kayong na disappoint, and na d-disappoint. Palagi pa rin kayong anjan."

"Sarah... Anak hindi to dahil sa amin. Kami nga ang dapat magpasalamat sayo. Sa lahat ng nagawa mo sa pamilyang ito. Sa lahat ng naitulong mo sa mga kapatid mo. Nagparaya ka pa sa mga ate mo at ikaw pa ang nagpaaral sakanila. At ang dami mo pang ginawa anak para matulungan kami."

"Daddy... Isang pamilya po tayo. Mula noon walang magbabago hanggang ngayon."

"Basta anak... Ngayong nagawa mo na lahat saamin at sobra-sobra pa. Hayaan mo naman na maging masaya ka. Ikaw naman ang mag-isip ng para sayo. Si mommy mo maiintindihan ka nun. Hindi nga lang niya masabi yan sayo, pero nararamdaman ko yun. Pakiramdam ko nga namimiss ka na nun eh. Sobra. "

"Talaga Dad? Kahit hindi niya pa rin ako kinakausap ng maayos hanggang dito sa Paris?"

"Oo anak. Bigyan muna natin ng time ang mommy mo. Pasasaan ba at naku di rin yan makakatiis. Sige na magbihis ka na at nang makapunta na tayo sa event mo."

"Sige po."

"Tama na muna ang drama na yan Sarah.. Daddy... Ready na po kami ni Joanna, si Mommy nakabihis na rin. Kayo nalang ang hinihintay. Sarah aayusan pa kita. Bilisan mo. Baka ma late tayo."

"Sige po ate."

Here we go.. Here we are... At the venue. I can't wait for my name to be called. Pero sana andito rin si Bamboo... Ang daya niya talaga. Hindi pumunta dito. Hindi man lang na sacrifice yung isang gig niya para sa event na to. Pero wala naman akong magawa eh di niya rin naman kasalanan.

"Sarah Geronimo... Arts and Sciences... Major in Arts."

Ang sarap mapakinggan na nabanggit ang pangalan ko. Sa wakas natapos ko rin. Sa wakas hawak ko na rin ang College diploma ko.

Pakababa ko sa stage ay sinalubong ako nina Ate Shine at Ate Joanna, may dala silang gifts sakin.

"Thank you mga ate ko."

"Mag smile ka nga. Wag ka umiyak jan."

"Mahal ka namin Sarah. Congrats! "

"Salamat ate Shine. Ate Joanna."

Si Mommy, di man siya lumapit, nakita ko na teary-eyed din siya. Kaya pagbaba namin, ako ang yumakap sakanya. Wala akong pakialam kung yayakapin niya din ba ako o hindi. Si Daddy niyakap ko rin.

Tapos na ang distribution of diplomas sa amin at tapos na rin magsalita ang guest of honor. Malapit na maguwian ang mga tao nang biglang may fireworks display... Ang ganda ng mga kulay ng fireworks at lahat ng graduates pati ang mga kasama namin ay napatingala... Pero ang ikinagulat namin, may letrang nabubuo sa fireworks display na iyon. W I L L Y O U M A R R Y M E , S A R A H ? Ha? Nagulat ako sa nakasulat. Nakatingala pa rin lahat pero si Ate Shine at sina Winky at Maggi nakangiti sakin nang mabasa yun. Si Yeng at Shin parang na gets na agad nila. Speechless na sila pero nagtutulakan ang dalawa at kinikilig.

"Yeeeeehhhh...kapatid..."-Ate Shine

"Oh my! Sarah!"- Maggi and Winky

"Ha?"

Parang hindi pa rin nag si-sink in na para saakin yun. Mamaya- maya ay nagulat ako na bumaba si Bamboo galing sa back stage na andun sa harapan namin. Nagkukurutan na si Winky at Maggi habang ang mga andun naman ay kinikilig ng lumapit sakin si Bamboo.

"Happy Graduation Day... Sarah..."

"Salamat... Pero... Ano naman yang gimik na yan?"

Ngumiti lang siya.

"Can I have the answer now? Here?"

"Go na Sarah!"- Ate Joanna

"If you're not going to say yes, I'll be the one to marry him! Haha. kidding."- Apricot

"Pero... May graduation pa oh... May kainan pa mamaya. Kasal agad? Ngayon agad?"

Tawanan sila sakin. Dinaan ko lang sa biro at nagulat talaga kasi ako. Di ko alam isasagot ko. Hindi dahil sa ayoko kundi dahil sa hindi ko alam kung kaya ko na ba o kung payag na ba sina Mommy at Daddy?

"Sarah...anak... Remember what I've told you kanina?"

"Daddy , opo..."

"With all due respect Mr. And Mrs. Geronimo... I want to marry your daughter...and make her my queen."

"Ay oh... Parang kanta lang. Yeeeehhhh...Sis..."- Shin

"Kaya nga. Nice Kuya Bamboo! Go Sars!"- Yeng.

Nakangiti lang si Daddy at parang itinuro ako kay Bamboo...na parang sinasabi na saakin dapat siya magsabi. Si Mommy nakayuko lang. Pero nakita ko na parang may saya sa mukha niya. Kahit pa alam kong against siya kay Bamboo para sakin. Pero ramdam ko na masaya siya na masaya ako.

Then he turned to me. Nakita ko nakaluhod na sa harapan ko si Bamboo. It's not anymore a surprise kung ano ang kinuha niya sa loob ng maliit na box. The ring.

"It was not easy... it may not be easy and... It will never be easy... But Sarah... I want..I'm willing to take all the risk to live my life with you... Please... You and me? Marry me, Sarah. "

"Tumayo ka nga jan... "

"I won't... Hanggang hindi ko naririnig ang sagot mo. "

"Ang arte... Mmmm.... Eh ano ba... Mmm... Ok."

"Okay? Meaning payag ka na? Okay na? You're going to marry me?"

"Musically... Mmmm ... Vocally... Emotionally... Mentally... Physically.... Speaking... Yes! Yes! Yes!"

At niyakap niya ako ng sobrang higpit. At biglang nag fireworks display ulit at T H A N K Y O U S A R A H nag nakasulat. So nag assume siya na mag ye-yes ako ah. Dapat pala nag no ako hehe.

"Sarah... Thank you so much! Thank you. See I'm crying. I'm sorry I can't help it."

"Tama na nga yan. Drama nito. Asan na yung pari? "

"Hahhahaha. Baliw pa rin tong kapatid natin Joanna."

"Oo nga ate eh. Naghanap na ng pari."

"You want it now?"

"No! Not now! Hahaha. Joke lang yun! "

"But you're yes is not a joke right."

"Aha... Syempre seryoso ako dun."

"I love you , Sarah..."

"I love you too!"

Sabay yakap ko sakanya. He kissed my forehead. Akala niyo ah. Bawal sa lips, nasa public. Hehe. Saka na pag wedding na.