ARÎN

7-YENİ HAYAT

Her şeyi kabullenip Botan in pesine dusup gelmistim..

Ve iste burdaydim her sey uc hafta icinde oluvermisti..
Insanin hayati ansizin degisebiliyormus..

Bir saat icinde bile degisebiliyormus..
Hayattan aldigim ilk ders buydu...

Üc hafta once babamin nazli kiziydim ulkem de sinav telaşi yasayan bir ögrenciydim..
Şimdi ise, tek basima ayakta kalma cabasi verecek ve kim bilir ne tur zorluklar cekecek insekizinde koca bir kadin oluvermistim..

Amerikadaydim hep hayal ettigim yerde ama tamamen farkli bir sekilde..

Hava alaninda bizi Afro Amerikan uzun boylu iri bir adam karsilamisti..

-Arin bu benim burda ki kardesim dostum Hamza..
Hamza diyince şok olmustum ben siyahilerin musluman olmadiklarini sanirdim hep..
Hamza bozuk bir Turkceyle hosgeldiniz Arin hanim deyip arabanin kapisini acinca yol yorgunlugumdan hafif bir tebessum armagan ettim kendisine ve arabaya gectim hemen..

Bu sevimli iki katli sari badanali evin onunde dusuncelere dalmistim ki;
-Arîn hadi ama biraz da icine bak evinin istersen..
Botan in yari alayci yari samimi ses tonuyla irkildim..
Beni korkutmayi beceriyordu her durumda zaten..
Hic bir sey demeden gosterdigi yonde hareket ettim kapiyi acmasini beklerken acilan kapi da sevimli yuzlu bir kadin belirdi Botan oglum hosgeldin diyerek sarildi Botan a.
Bana donup, bu guzeller guzeli de gekin kizimiz demek ki deyip sarilinca şasirip kaldim off demek burda da oyun devam edecek...

-Arin bu Adile teyze benim burda ki annem sayilir haftanim bazi gunleri gelir Turk yemekleri yapar evimi kendisi gibi gule cevirir.. dedi Botan ayni sevecen sesiyle..

Karsimda ki bu adam beni hep sasirtiyordu..
Botan ailesinin aksine o kadar sevgi doluydu ki..
Herkese bu kadar fazla sevgi gostermesi hayretlerimi sasirtiyordu..
Ama gelirken emine teyzenin kulagima fisildadiklari da cikmiyodu allimdan; ' aman ha kizim Botanim cok uyidir, hostur sevgi doludur ama sinurlenince gozu hic bir sey gormez bu sana emine teyzenin nasihati sakin ha basmayasin damarina...'

- Hadi gel evi gezelim..

Alt kati buyuk bir salon olan evin ikinci katinda koridor da karsilikli olan iki oda vardi ve tuvalet banyo..
Disardan buyuk duran ev icerden kucuktü yani biz Turkler gibi çok odali degil az ama buyuk odali evleri vardi buranin.

Büyuk odalarin kendi banyolari da vardi ama yine de banyo da vardi koridor da. Merdivenin hemen karsisinda ki odayi gosterer burasi benim odam dedi Botan..
Sen de karsidakini alirsin o da benim ki kadar buyuk neredeyse..
Sessizligimi bozmayinca ben.
Istersen benim odayi da alabilirsin nasil rahat edersen..?dedi Botan..

-Ha yok yokk rahat ederim ben peki seyy ee çati kati...?dedim en masum halimle ve sonra fark ettim babamla konusuyormus gibi cocukca ve simarikca tavrimi takinmistim..
Kendine gel Arinn o kim ki simariyorsun ona!!! diye uyardi icimde ki Arin.

-Çati kati mi? diye sordu şaşirarak..

-Boşver yaa önemli degil..

-Çekinme benden Arin burda bir ben olacagim yaninda farkinda misin?!
dedi Botan ve ilk kez biraz sinirli bir ses tonuyla konuşmustu benimle sesiyle irkilince hemen

-Evde ki odam çati katindaydi ondan diyiverdim bir çirpida..

-Peki nasil istersen. Çati katinda ki oda biraz daha kucuk basik haliyle.. ve bi de banyosu yok ama sen nasil istersen.. Gel çikalim bir bak istersen.

Çatu katina cikarken evime dönmusum gibi sevinmistim ama tabi Botan kapiyi acana kadardi o sevinç..
Istanbul da ki odamdan buyuktu ama biraz bakim sartti tabi..