[Fic iKON] Airbag #BobJun

Airbag 4 I เลขา

จุนฮเวยืนมองแผ่นกระดาษที่มีลายมือตัวเองโชว์หลาอยู่ ก่อนจะถอนสายตาแล้วมองไปยังชายสูงวัยอีกคนที่เป็นคนเรียกให้เขามาพบและยื่นแผ่นกระดาษเจ้าปัญหาที่ว่าให้ด้วยแววตาตระหนก

เขายืนรับฟังชายสูงวัยที่เป็นทั้งอาจารย์ประจำวิชาและอาจารย์ที่ปรึกษาอย่างเลื่อนลอย ในหัวเขามีแต่คำว่าไม่ใช่ ใครเป็นคนทำ? และทำเพื่ออะไร? เขาไม่ได้ทำ คนอย่างเขาไม่มีทางใช้วิธีสกปรกแบบนี้แน่นอน แต่ลายมือหวัดๆก็ไม่อาจะทำให้เขาเอ่ยคำปฏิเสธออกมาอีก

ทันทีที่ก้าวออกจากห้องและปิดประตูลงก็พบกับสายตาหลายคู่ เพื่อนร่วมสาขาจับจ้องมาที่เขาเป็นตาเดียว สายตาเคลือบแคลงสงสัยปนเย้ยหยันกับรอยยิ้มมุมปาก ก่อนที่จะลุกขึ้นแล้วเดินตรงเข้ามาหา ใครบางคนขับไหล่เขาไว้แล้วเอ่ยเสียงดังจนแทบตะโกนใส่หน้า

จุนฮเวตัวสั่น ฝ่ามือเย็นเฉียบเริ่มมีเม็ดเหงื่อซึม พยายามจะผลักกลุ่มคนตรงหน้าออก ริมฝีปากก็พร่ำเอ่ย

"ไม่นะ ไม่ใช่นะ ไม่!!!"

ร่างสูงบนเตียงสะดุ้งพร้อมกับเปลือกตาที่ปิดสนิทพลันเบิกโพลงด้วยความตกใจ เขามองเพดานเบื้องหน้าเนิ่นนานหลายนาทีก่อนจะคิดได้ว่าทั้งหมดเป็นความฝัน

จุนฮเวผ่อนลมหายใจออกแล้วค่อยๆยันกายขึ้นนั่ง ยกมือปาดเหงื่อบนหน้าผากลวกๆ แล้วลดมือกดทาบลงหน้าอกซ้ายปลอบให้หัวใจกลับมาเต้นในจังหวะปกติ

"เห้ยยยยย"

จุนฮเวตะโกนสุดเสียงด้วยความตกใจ หัวใจที่กำลังจะสงบกลับเร่งจังหวะเต้นรุนแรงยิ่งกว่าเดิม ก่อนจะขมวดคิ้วอย่างไม่สบอารมณ์