[Fic iKON] Airbag #BobJun

Airbag 7 I ฟื้นตัว

"จุนฮเวเร็วๆ" เสียงแหบเอ่ยเร่งทั้งยังท่าทางลุกลี้ลุกลน อยากจะวิ่งไปให้ไว แต่ก็รอเพื่อนตัวสูงให้ได้พร้อมกัน อีกฝ่ายก็ชักช้าเหลือเกินทั้งที่เลยเวลาเลิกงานมาแล้วสามนาที บ๊อบบี้ร้อนใจถึงกับพุ่งเข้ามาช่วยจุนฮเวเก็บของ แต่ก็ต้องโมโหเมื่อข้าวของทุกอย่างทะลุผ่านมือโปร่งแสงไป

จุนฮเวปิดแฟ้มรายงานในมือลงในที่สุด ลอบชำเลืองมองเพื่อนร่วมงานอีกคนที่ไม่มีทีท่าว่าจะเลิกงานก็แอบใจเสียนิดหน่อย ตอนนี้เวลาห้าโมงกับอีกสามนาที นับว่าเป็นเวลาเลิกงานแล้ว ถ้าเขาจะกลับก็คงไม่เป็นอะไร

ล่ะมั้ง

ใจจริงจุนฮเวก็ร้อนใจไม่แพ้เพื่อนวิญญาณ แต่ก็ภายนอกก็ยังแสดงออกอย่างปกติ เขาเก็บกระเป๋าแล้วหันไปชวนเพื่อนร่วมงานกลับบ้านตามมารยาท ก่อนจะขอตัวกลับก่อน

"เร็วๆๆๆ"

เสียงแหบตะโกนเร่งอยู่หน้าลิฟต์ซึ่งจุนฮเวก็ทำได้แค่ก้าวขาเร็วกว่าเดิม นิ้วยาวกดปุ่มเรียกลิฟต์ก่อนวิญญาณจะโมโหไปมากกว่านี้

แต่ท่าทางบ๊อบบี้ที่เอานิ้วจิ้มปุ่มทั้งที่แตะไม่โดนก็ตลกจนเขาหลุดขำออกมา ส่งผลให้ได้รับการมองแรง(ผ่านดวงตาขีดๆนั่น)

"บอกให้บินไปก่อนก็ไม่ไป" ทันทีที่ประตูลิฟต์ปิดลง จุนฮเวก็เอ่ยขึ้นทันที ซึ่งวิญญาณหนุ่มก็ได้แต่โวยวาย "ทำไม่เป็นโว้ยยยย ถ้าทำได้ก็ไปนานแล้วล่ะ"

"ลองคิดถึงร่างตัวเองสิ คิดถึงร่างของคิมจีวอนที่นอนอยู่ในห้องนั้น" จุนฮเวเอ่ยขึ้นช้าๆ เสียงทุ้มแหบคล้ายสะกดจิต แต่ถึงแบบนั้นวิญญาณหนุ่มก็ยืนมองตาใสแจ๋วอยู่ดี