Μα που στο καλό εξαφανίστηκε; Με περνούν τηλέφωνο... Βλέπω το όνομα και το σηκώνω...
''Ναι, Korina που είσαι;''
''Η Korina ειναι μαζί μου'' ακούστηκε μια βράχια φωνή... ''Αν την θες ζωντανή θα κανείς ότι σου πω''.
''Λεγε'' είπα αποφασισμένος ξέροντας πως αν δεν το έκανα θα έχανα τον πιο πολύτιμο άνθρωπο στον κόσμο... Τον μοναδικό... Ο μόνος που μου απέμεινε... Έπρεπε... Το ήξερα πολύ καλά... Έπρεπε να κάνω ότι μου ζητούσε..
''Έτσι καλύτερα'' είπε μέσα από ένα πνηχτο γελακι... ''Συνάντηση στο δάσος στο κιόσκι, γύρω στις 12 τα μεσανυχτα'' είπε και η κλήση τερματίστηκε.
Όποτε σήμερα... Ελπίζω να μην ειναι καμια συμμορία... Δεν θέλω να μπλέξω... Ελπίζω να μην την πειράξει και να ειναι καλα...
Korina's pov
Flashback
''Με κοιτάει συνεχεια'' έγραψα στην Χρυσά η οποία έκανε σήμερα κοπάνα.
''Ρε, σε γουστάρει σου λέω, δεν έχει κάνει έτσι με καμια'' μου στέλνει για απάντηση.
Δεν προλαβα να της απαντησω γιατι δυο χερια με τραβηξαν στην πορτα από πισω μου. Εβγαλα μια κραυγη αλλα ένα χερι εκλεισε το στομα μου με αποτέλεσμα να μην ακουστω.
"Γι-γι-γιαννη?"ειπα με τρεμαμενη φωνη αφου με πεταξε σε μια γωνια.
"Εγω είμαι κουκλα... Ηρθε η ωρα εκδικησης..."ειπε ενώ με πλησιασε κρατωντας ένα πανι στα πανι στα χερια του.
"Τι θες?"τον ρωτησα τρομοκρατημενη ενώ εκεινος με πλησιασε απειλητικα.
"Εσενα" μου ειπε, εβαλε το πανι στο στομα μου και μετα...σκοταδι.
-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Γεια σας girls. Συγγνωμη που αργησα να βαλω. Ελπιζω να διορθωθω με τον καιρο και κατεβαζω πιο συχνα. Ως τοτε...byeeeeee!!!!!!!!!!!
