Korina's pov
Όχι, δεν το πιστεύω! Κινδύνεψε για εμενα. Μονο και μονο για να με σώσει... Μα γιατί; Γιατί σε αυτόν; Δεν το αξίζει... Έκατσα δίπλα του στα γόνατα μην πιστεύοντας το τι έγινε μόλις τώρα...
''Mark;'' είπα και τον σκούντηξα απαλά στον ώμο. ''Mark, Mark σήκω... μην με αφήνεις μόνη... όχι ρε γαμωτο, γυρνά πίσω... μ'ακους; γυρνά πίσω... δεν μπορώ χωρίς εσένα... σε παρακαλώ... καν'το για μένα... γιατί... γιατί εγω σ'αγαπω...''άρχισα να λέω. Όχι πάλι η ίδια ιστορία... Όχι και αυτός.... Δεν μπορεί να μου το κάνει... Γιατί ρε Γιάννη, γιατί μου κανείς;
Κάποια στιγμή ο Mark άνοιξε τα ματια του με το ζόρι και ψυθίρισε:
''Κι εγω σ'αγαπω''.
Μετά έκλεισε για άλλη μια φορα τα ματια και αυτή τη φορα δάκρυα πλημμύρισαν τα ματια μου ενώ πριν λίγο έκαναν πόλεμο για το αν θα βγουν η όχι... Πλησίασα το πρόσωπο μου στο δικό του και τον φίλησα στο μάγουλο... Ξαφνικά, ένιωσα τον καρπό μου να πονάει... Γύρισα και είδα τον Γιάννη... Ε και ποιος άλλος; Άρχισα να του ουρλιάζω σαν υστερική να με αφήσει υσηχη... Αλλα εκείνος τίποτα... Ένας ήχος όμως από την πόρτα έκανε τον χρόνο να σταματήσει...( συγγνώμη δεν ξέρω πως αλλιώς να το πω στα ελληνικά).
''Ειναι κανείς εκεί;'' άκουσα μια αγοριστικη φωνή. Ο Γιάννης πάγωσε ενώ εγω βρήκα την ευκαιρία και άρχισα να... όχι να φωνάζω αλλα να ουρλιάζω... Το μονο που μπόρεσα να πω ήταν ''Βοηθειααα, δολοφονοσ''γιατι μετά ο Γιάννης μου'κλεισε το στόμα με το χέρι του...
Third person's pov
Το αγορι στέκονταν απ'εξω με ένα κορίτσι. Το κορίτσι ανυσηχησε και είπε στο αγόρι:
''Τζορντον, πάρε τηλέφωνο την αστυνομια''.
Χωρίς να πει τίποτα, ο Τζορντον έβγαλε το κινητό του και κάλεσε το τμήμα. Αν τω μεταξύ μέσα ο Γιάννης έδεσε πάλι την Korina στην καρέκλα και της έκλεισε το στόμα με την ταινία. Σήκωσε το όπλο και είπε:
''Ώρα να τελειώσω αυτό που άρχισα. Σε 5 δευτερόλεπτα δεν θα υπαρχεισ''. Η Korina φοβήθηκε. Δεν ήξερε τι να κάνει... Άρχισε να πανικοβάλλεται και να προσπαθεί να φωνάξει για βοήθεια...
[5... Ο Γιάννης παίρνει το όπλο στα χέρια του]
[4...Βάζει σφαίρες μέσα στο οπλο]
[3...Ακούγονται φωνές απ'εξω]
[2...Η πόρτα σπάει και μπαίνουν μέσα οι αστυνομικοι]
[1...Οι αστυνομικοί πιάνουν τον Γιάννη ...]
Η Korina έσφιξε τα ματια της ξέροντας ότι σε Δευτέρα θα πέθαινε... Αλλα όχι... Δεν άκουγε πυροβολισμούς... Αντιθέτως άκουγε φωνές... Άνοιξε τα ματια της για να δει και το θέαμα που είδε την άφησε άφωνη... Ο Γιάννης πεσμένος κάτω με έναν αστυνομικό από πάνω του να του βάζει χειροπέδες... Χάρηκε από μέσα της που τον είπε επιασαν έπειτα από τόσα χρόνια... Ένα κορίτσι την πλησίασε και της έβγαλε προσεκτικά την ταινία από το στόμα.
''Είσαι καλα;'' την ρώτησε.
''Νομίζω πως ναι'' της απολογήθηκε η Korina.''Ευχαριστω''.
''Δεν κάνει τιποτα. Α, με λένε Ζινα'' είπε το κορίτσι.
''Εγω η Korina.'' είπε και ξαφνικά θυμήθηκε τον Mark.
''Οχ, ο Mark'' πανικοβλήθηκε.''Ξεδεσε με'' ζήτησε απο την Ζινα. Η Ζινα την Ξεδεσε και η Korina έτρεξε αμέσως στον Mark. Τον σκούντηξε λίγο αλλα τιποτα. Έψαξε το δωμάτιο με το βλέμμα της και βρήκε το κινητό της πεταμένο στο πάτωμα. Σηκώθηκε, το πήρε στα χέρια της και κάλεσε το ασθενοφόρο. Εκείνο ήρθε σε λιγότερο απο 10 λεπτά και πήρε τον Mark.
Μετά απο 3 ώρες
Korina's pov
Περιμένω με την Χρυσά, την Ζινα και τους γονείς του Mark εδώ και 3 ώρες... Κανένας όμως γιατρός δεν βγήκε απο το δωμάτιο. Αλλα ακόμα κι όταν βγαίνουν, τρέχουν κάπου να προλάβουν χωρίς να μας δώσουν κάποια εξήγηση. Πραγματικά αρχίζω να ανυσηχω πολύ... Λες να μείνει ζωντανός; Δεν θέλω να απογίνει όπως ο Antonio...
''Οχ, Θεέ μου, τι είπα μόλις τώρα;'' ''Είπες ότι δεν θες να πάθει κάτι ο Mark'' μου απάντησε το υποσεινηδιτο (την σκότωσα την λέξη). ''Σούπερ, τώρα θα μιλάω και και μόνη μου;'' ''Ναι'' απάντησε πάλι το υποσεινηδιτο (πάλι την σκότωσα). ''Θα σταματήσεις να μου μηλας;'' το ρώτησα. ''Όχι, είμαι μέρος του εαυτού σου'' μου είπε. Οχουυυυυυυ, ποσό πια σπαστικό μπορεί να γίνει; Βγάζω στα γρηγορα αυτές τις σκέψεις απο το μυαλό μου αφού ένας γιατρός βγαίνει απο το δωματιο και μας πλησιάζει. Αμέσως χάνω τον έλεγχο μου και τρέχω προς αυτόν όπως εξάλλου και οι υπόλοιποι. Αμέσως τον βομβαρδίζουμε ο καθένας με τις ερωτήσεις του για τον Mark. Ο ένας φωνάζει ''Ειναι καλα ο Mark;'', άλλος ''Ειναι ζωντανός;'', ο παραλλος ''Θα γίνει καλα;'', ο επόμενος ''Τι έπαθε ο Mark;'' και κάποιος άλλος ''Τι έγινε;''. Ο γιατρός μας έβλεπε έναν-έναν προσπαθώντας να επεξεργαστεί όλες τις ερωτήσεις που του έθεσαν αλλα το μονο που είπε στην τελική ήταν:
''Παιδια μου, ο Mark ειναι...''
-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-
Hiiii!!! Το ξερω βρίστε με όσο θέλετε που το κόβω σε τόσο κρίσιμο μέρος αλλα ελπίζω να άξιζε το κεφάλαιο και να το ευχαριστηθήκατε. Σίγουρα θα έχετε αγωνία για την κατάσταση του Mark. Λοιπόν όλα στη συνέχεια. Περιμένετε και θα δείτε ;·) Ως τότε
Vote
Comment and
Followwww......
