SAV-NAZ-AL-SEL

11. bolum hayatımın tesadüfü

Selin;

Seelin:Ali...

Ali:Selin ne işin var senin burada?

Selin:Ali ben senin üvey kardeşinim.

ALI:Ne?

Selin:Babanın üvey çocuğuyum ali.

Ali: Şaka mı bu ya?

Selin:Hayır ali değil şaka değil.

Ali:Hayır de hayır de hayır de olmadı de bu haluk pisliği hayır.

Bağırıyordu bir anda odasındaki her şeyi yere döktü.

Ali:Hayır...

Gözleri doldu.

Selin:Ali sen iyi misin?

Ali:Hayır. Değilim. Oldu mu?

Selin:Ay iyi be senle uğraşamam ali!

Sınırlı bir şekilde odadan çıktım çıkar çıkmaz gözüm doldu,alide kapının arkasindaydi oda duyuyordu ikimizde ağlayarak yere çöktük aramızda bir kapı vardı ama o beni bende onu çok iyi duyuyordum. Ali benim kardeşim olacaktı düşüncesi bile kesinlikle canımı yakıyordu.

Selin:Ali neden ağlıyorsun?

Ali:Bilmem.

Selin:Bana sormadın.

Ali:Sormam mi lazım,belki içini okuyorum.

Selin: Öyle mi?

Ali: Öyle.

Selin:Kapıyı aç.

Ali:Gücüm yok.

Selin:Konuşmak istemiyor musun?

Ali:Hayır.

Selin: Peki.

Ayağa kalktım ve oradan uzaklaştım aklıma bişey takıldı burda ali varsa savaşta vardır. Nazli için üzüldüm.

Nazli;

Olamaz hayır e bu savas ama...

Nazli:Hayır gerçek değil dimi bu?

SAVAS:Nazlı ne işin var senin burada?

Nazli:Sana ne?

Savas:Ya bi iki saniye atar yapmada konuşalım nazli!

Nazli:Ben atar yapıyorsam o kişi kesinlikle hak etmiştir savas!

Savas:Çok iddialıyız,senle didismeyi bile özlemişim nazli.

Nazli:Ya sen bir sussana salak zibidi.

Savas: Arıza misin sen kızım?

Nazli:Evet arızayım en azından senin gibi fasulye öküzü değilim!

Güldü.

Nazli:Ya birde gülüyor ya hadsiz!

Savas: dur bir dur sen neden buradasın onu söyle.

Nazli:Annem ile haluk kişisi, evleniyor. Oldu mu?

Savas:Haluk dayı ile mi?

Nazli:Başka haluk varsa söyle.

Savas:Burda mı yasayacaksin?

Nazli:Maalesef.

Savas:Süper.

Nazli:Beni delirtme beni delirtme savas!

Savas:delirtirsem ne yaparsın?

NAZLİ:Sana ne?