KÜÇÜMSENMİŞ YALNIZLIK

1. BÖLÜM

Ben biraz derse oturacağım anne ;
Yemekten sonra odama geçmem için en iyi bahaneydi bu. Zaten bugün ilk defada çalışmam gerekiyordu . Masadan kalktığımda başımın dönmesiyle biraz sendeledim . Ayaklarımın benden habersiz hareket ettiğini hissetiğimde tekrar doğruldum ve hiçbir şey olmamış gibiydi , önemsemedim bu yüzden . 5 -10 adım attıktan sonra bir anlığına masmavi bir deniz geçti gözümün önünde .
"Tamam iyiyim " diyerek kendime gelsemde gözümdeki ışıklar kendiliğinden başka mavi tonlarını gösteriyordu bana . Bunun hepsini uykuma bahane buldum ve odama gelmiştim . işte burası benim yaşam alanımdı . Duvarlarında Little Mix posterleri olan odam köşedeki çekmecenin üstündeki Pau Gasol ve Furkan Korkmaz yani iki en sevdiğim basketbolcunun resmiyle birbirini tamamlıyordu . oda yeşil tondaydı tek başıma kalıyordum ev bize göre normaldi ama odam saraydı ( bana göre ) .
Kapıyı açarken yere Neymarın resmi düştü onu alıp hemen kapıyı kapattım Neymarın fotoğrafınıda kapının arkasına yapıştırdım ve masaya kitapların başına oturdum.
2 saate kadar çalışsamda bir şey anlamadım . çünkü kitabın yapraklarını her açtığımda bir müzik işitiyor gibiydim , oysaki çalıştığım ortam sessizdi . o yüzden kendim mırıldanarak o sesi bastırıyordum . Neyse en iyisi yatim deyip yatağa geçtim . Kafamı yastığa koyar koymaz masmavi bir yerde bir çukur olduğunu görüp ayılmam bir oldu . Ben daha kendime gelmeden annemin odaya gelip ne olduğunu sorması arasında saniyeler farkı vardı.
- Kızım ne oldu ?
Demesi hala benim daldığım yerden ayıktıramıyordu , bir kolumda acı hissetmiştim o anda ve uzun süre anneme baktım
Annem ;
- kızım iyi misin n'oldu neden bağırdın ?
- bağırmak mı hayır anne ben bir şey yapmadım .
- hayır kızım bağırdın hatta sanki mm şeyy sanki bekle evet bekle diyerek bağırdın. Bende merak ettim bu yüzden geldim yanına .