วันนี้ท้องฟ้าแจ่มใสมาก และเช้าวันนี้คุณแม่ตัวน้อยโดนเจ้าตัวเล็กเกาะต้นขาเป็นลูกลิงห้อยต่องแต่งจนทำอะไรลำบากไปเสียหมด งอแงให้พาออกปั้นหิมะข้างนอกนั่นทั้งที่อากาศหนาวออกอย่างนี้ คุณพ่อตัวดีก็ไม่ได้ห้ามเลย ปาร์คชานยอลเอาแต่หัวเราะและบอกลูกชายตัวน้อยว่าบยอลทำดีมากๆเลยลูกก่อนจะเข้ามาปล้นจูบสองแม่ลูกคนละคำก่อนออกไปทำงาน
ดีอะไรกัน! แบคฮยอนแทบล้มตอนที่เปิดตู้เย็นหยิบเค้กออกมาให้เจ้าลูกลิงนี่แหนะ!
"บยอลลูก.. หม่าม๊าจะจะล้มแล้วนะ"
"งื้อ..หม่ะมะ.. บอนอยากเล่น"
มือเรียวจับเจ้าตัวเล็กที่ร้องหงิงๆเป็นลูกแมวหิวข้าวออกจากต้นขาตัวเองอีกครั้ง วันนี้เขาทำแบบนี้ไปไม่รู้กี่หนแล้ว มันเป็นเพราะการให้ท้ายลูกของชานยอลนั่นแหละที่ทำให้แบคฮยอนเดือดร้อนอยู่แบบนี้ แม้ว่าหิมะจะเริ่มละลายแล้วแต่แบคฮยอนก็รู้สึกอุ่นใจกว่าเป็นไหนๆถ้าลูกน้อยเชื่อฟังยอมอยู่ในบ้านอุ่นๆไม่ออกไปเล่นให้เป็นหวัด
ถึงตอนนั้นล่ะงานยากเลย ความวุ่นวายจะมารวมกันอยู่ในบ้านหลังนี้เพราะคุณปู่คุณย่าคุณตาคุณยายไหนจะพวกคุณลุงคุณน้าของเจ้าตัวเล็กนี่ ทุกคนห่วงเจ้าตัวเล็กนี่อย่างกับอะไรดี บยอลน่ะพอป่วยก็จะซึมแรง อ้อนให้กอดให้โอ๋จนไม่ต้องทำอะไร มีครั้งหนึ่งเมื่อเดือนก่อน แบคฮยอนนอนกอดลูกเพราะเจ้าตัวงอแงจนได้ไข้เพิ่มมาอีกคน