Yine oturmuş, ölümün beni ele geçirmesin bekliyorum. Aslında hepimiz ne kadar da aciz insancıklarız.
Kalbimize dur desek durmaz. Beynimize düşünme desek, düşünememeyi düşünür bu sefer...
İç sesimize sus desek, susmaz. Hayatımızdaki hiçbir kararı biz vermiyoruz. Biz karar vermek için değil, verili kararları yaşamak için varız. Özgürlük diye bir şey yok
Mutluluk diye bir şey yok...
Boşuna kandırmayın kendinizi.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Hayatımın Edebiyatı
AcakEğer sizde insanların içinde ağlamaya cesaretiniz olmadığından sadece geceleri yatağınızda sessizce ağlayanlardansanız, toplumun sevilmeyen, istenmeyen, yalnız bireyi iseniz bu kitabı okumanızı tavsiye ederim...