FUTURE MRS. VILLIAFLOR, PART I

425 5 0
                                    

Araw ng thesis defense.....

      Kinakabahan, nanginginig at medyo nag papawis kahit naka aircon sa classroom. Naka handa na ang lahat, pati ang todo at bonggang pag kakabalot ng mga pag kain at desserts para mga huradong guro(pasipsip) :D . At ang kulang nalang ang mga guro.

      Dumating na rin sa wakas ang mga guro na lalong nag pakaba sa aming lahat dahil alam naming eto na, eto na ito, lahat ng pinag hirapan namin at pinag puyatan at higit sa lahat ang diploma ang naka salalay dito.

      Medyo na bubulol minsan dahil sa kaba, pero tuloy parin sa pag explain at defense ng thesis defense presentation na pinag hirapan namin.

Ng matapos ang thesis defense.....

      Pag labas ng kwarto. Lahat kami ay dumeretso sa canteen na nag lakad ng tahimik. At ng makaring sa canteen ay doon na nag simulang ilabas ang nararamdamang saya at nag simulang mag congratulate sa isa't-isa, dahil pasado kaming lahat sa thesis defense namin!.

      "Congrats! Babe!..hindi na sayang pinag hirapan at pinag puyatan natin ng ilang linggo" masayang sabi ng girlfriend niyang si KARIZ.  Napayakap si RENZ ng mahigpit kay KARIZ dahil sa sobrang tuwa, na dahilan kaya nag simula na naman ang mga kaklase nilang mga isip bata na mag gragraduate na pa naman sa college. "Uuyyy! Ang sweet!....aray!aray! Lumayo nga kayong dalawa dito ni lalamgam kami sa sobra ninyong ka sweetan" ang biro nila sa dalawang masayang magkayakap na mag ka sintahan.

      "KARIZ! success! Sawakas gragraduate na tayo...sa maabang panahon nating nag aaral...worth it ang lahat ng effort!" Sabay halikan sa labi ni RENZ si KARIZ. At ngumiti ng ngiting tagumpay.

      At pag ka tapos noon ay, nilapitan ni RENZ si CHELSY at binati niya rin ito ng congratulations dahil naka pasa rin si CHELSY sa thesis defense. Ngunit ang sagot lang ni CHELSY ay "thanks." Yun lang at wala ng iba. At sa isip ni RENZ ay wala talagang feelings sa kanya ng konte si CHELSY kahit kaibigan lang. " paano pa ako tatanggapin kaibigan ni CHELSY, kahit maging kaibigan lang eh...sa ginawa ko ba naman noon sa basketball gym,talagang iiwas na rin ako" yun nalaman ang inisip ni RENZ sa mga oras na iyon

      At bumalik na rin agad si RENZ sa tabi ni KARIZ dahil nasa sekan floor na ang kilay nito.

      "Hmm..oh ano, may gusto kapa sa kanyan?" Ang tanong na nakataas paring kilay ni KARIZ. "ano ka ba babe...binati ko lang sya ng congratulations ...may gusto na agad!? Grabe syaaa..oh!" Pabirong sabi ni RENZ kay CHELSY para mapa amo nito ang medyo nag selos na si KARIZ.

      ONE! TWO!! THREE!!!... ang sigaw ng photographer sa graduation nila. At pag katapos ng seremonya ay medyo nabalot ng lungkot dahil un na ang huling araw na buo ang klase...barkada...teachers at lahat ng naka sama nila sa apat na taon nilang mag kakasama sa skwelahan. "Teka! Ano to teleserye...ang dapat nating gawin ang mag picture! picture! , selfie! selfie! For remembrance..oh mag retouch na kayo dali" ang pa sigaw na sabi ni KARIZ.

      Maka lipas ang anim na buwan mula ng mag kahiwa-hiwalay sila dahil sa pag ka graduate nila. Ang iba ay naka hanap na ng kanya kanyang trabaho. At ang iba naman ay naka tengga parin. Pero ang iba ay nag tayo ng sariling negosyo.

      Makalipas pa ang tatlong taon.

   

      Nasa bahay lang si KARIZ. At nag take a pala ito ng two year course na HRS. At muli ay tagumpay niya itong na tapos. At dahil medyo mahirap maka kita ng trabaho ay tulad ng iba niyang naging kaklase dati ay nag tayo ito ng sariling negosyo na restaurant. Medyo nakaka luwag-luwag ang pamilya ni KARIZ kaya full support sila sa gustong gawing negosyo nito.

TadhanaTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon