If I Stay

Reminisce

I thought it was another same day nanaman sa school pagpasok ko. Nothing new. And I'm always that snobber person again to all my classmates. Pero nasa isip ko lang pala yun. I've met this incredible person. Cold siya . boyish type. Walang pake sa mundo nakatuon lang lahat ng atensyon niya sa wattpad niya. Sumigaw nga yun kahapon eh. Ewan ko ba hindi niya ata maintidihan yung binabasa niya dahil sa ingay ng mga kaklase namin . i find it a little weird and crazy and bit more of katapangan. Lol.
Weird kasi dapat nakipagsapakan na lang siya astigin naman siya eh xD
Crazy kasi parang pinapangalandakan niya na "ADIK ako sa wattpad " lol
Brave kasi nanindigan siyang galit siya. Anyways opinion ko lang yun.
Well nacurious ako sa kanya. Kaklase ko na siya in sophomore year ko. Transferee galing somewhere. Who cares by the way . haha
As i was saying nacurious ako sa kanya lumapit ako sa kanya matapos niyang sumigaw. Aminin ko nahiya ako at the same time natakot pero tinuloy ko pa rin. Natakot akong maisnob.
Hiniram ko yung isang earphone niya , and Gladly pinahiram niya.
Gusto kong sabihin na "You did Great out there " pero words cant find me . lol.
Kaya kinulit ko na lang siya sa mga kanta. Nagustuhan ko mga kanta niya even though puro sa album ni Daniel patilla ah este padilla xD lol.
Then nacurious ako sa wattpad so i got interested kaya nangulit ako ng tanong about it kahit na cold ng mga sagot niya. Well thats me kapag curious I cant stop asking about it. Mukhang ngang nakukulitan na siya kasi parang gustong magfocus sa wattpad niya. Pero infairness ang bait ang mukhang nagpapasensya XD hahaha.kulit ko talaga. Inexplain niya lahat tungkol sa wattpad. First time ko na atang magkaroon ng magandang convey nung fourth year sa mga kaklase ko. Paano lahat kasi abnoy lalo na Yung Ghail at Dess sexylove tawagan . weird.

Tumatakbo sa isip ko habang pinagiisipan ko kung Anong dapat Kong gawin. Kakatapos lang ng away namin. Usually kapag nagaaway kami ganito ako minsan umiiyak sa katangahan ko kasi inaway ko nanaman siya minsan naman umiiyak ako sa sobrang tuwa kapag naaalala ko lahat. Nag away kami dahil sa pagseselos ko at pangaasar niya na kinapipikon nung gabi na yun then boom . nasa outer space nanaman ako. What i mean is humingi nanaman siya ng space. Sabi niya kailangan daw namin. Well for me I dont think so. Kasi kailangan ko lang marinig sa kanya nun is aayusin ko na sentence or phrase o pananalita ko blah blah blah. Not a tons of Sorry. Until now hindi ko alam kung sinong mali samin. Well both. Kasi pinairal namin pareho yung sabong panlaba na pride. Lol. Pero anong gagawin ko di niya ko magets. Syempre gusto kong makitang naiintibdihan na niya ko. Hindi Yung nararamdaman kundi Yung gusto Kong ipabatid o iparating. Haayyy.

So yun nga nangyari kahapon. Medyo close ko siya ngayon. Naguusap usap about sa wattpad. Sinabi Kong nadownload nako ng wattpad app. And gusto Kong gumawa ng story so nagtanong ako kung paano. Pero ang totoo gusto ko lang bulabugin buhay niya. Gusto ko lang siyang makaClose. In short Gusto ko siyang maging kaibigan.

Narinig ko may tumawag sa kanya. "Di naliligo" si Ghail na Abnoy pala yun. Kaya umalis nako . sa isip ko magaantay nanaman ako ng AP time Para makausap ko siya. Kaasaran ko kasi siya kapag A.P time eh. Although di kami magkatabi. Pero nagsusulatan kami sa notebook. Ang totoo kasi nun yung ex classmate ko lang yung inaasar ko sa kabilang room eh nakita ko nakikitawa. Kaya inasar ko rin siya ng Di naliligo xD hahaha. And it all starts there .

So dun nga nagumpisa lahat. Kaya everytime na nagaaway kami dko akalain na umabot na kami sa ganung point . level kung level eh. Haayyy itutulog ko na nga lang to.

To be continued.