It will always be the same. Palagi pa rin tayong nagaaway. Gumagrabe pagseselos ko. I even give you an ultimatum , twice. But still anjan ka pa rin. Lalo pang tumindi selos ko nung dumating mga kaibigan mo. Alam mo kung anong kinaseselos ko ? That they mean nothing to you at first and you mean everything to them and now they mean to you.
Nagalit ako sayo kasi nagbitaw ka ng salita sakin and you broke it.
Hindi yung oras mo sa kanila ang kinaseselos ko sa kanila kundi yung atensyon na binibigay mo sa kanila, kung paano ka kapag kasama mo sila. Everytime it tears me up kapag naaalala ko Yung mga oras na masaya ka sa kanila at ako eto palagi kang sinasaktan.I'm not a kind of person you need. I can't even play the role of being a bestfriend to you.
I can't be there when you needed me the most. Napaka defensive mo kapag sila na Yung pinaguusapan but then I realize I was being selfish.
Simula nung sinabi mo sakin na pinagusapan ako ng mga kaibigan mo lagi ko nang iniisip kung Anong sasabihin ng ibang tao. Yeah, bumalik nanaman ako sa dating ako at hindi ko alam kung paano umalis hanggang ngayon. Isabay pa ang pagseselos ko. Kung stress ka , naiistress din naman ako. Naiistress ako sa kung Anong tingin sakin ng ibang tao. Kung anong sasabihin nila. Naipit ako sa pagiisip ko na kailangan perfect ka sa paningin nila , na kailangan masabayan mo sila that i cant be myself anymore hindi ko na alam kung anong gusto ko sa buhay . marami nkong gustong gawin sa buhay na halos lahat gusto ko sabay sabay work, study... lahat. Akala ko kaayanin ko.
Nawala na yung Taong may iisang gusto , Yung taong gustong makapasok ng college at maging psychologist ,Nawala na yung taong may pangarap na nakilala mo. Siguro nawala siya nang di siya nakapasok sa College school . sobrang dissapointed ako sa lahat. Sa mundo . sa magulang ko. Sa sarili ko. Kaya lahat siguro ng negativity nadamay kita. Alam mo kung Anong masakit ? Yung sabihin sayo ng magulang mo na hindi nila ako susuportahan sa gusto mong kurso. Kaya hindi ko pinilit makapasok sa ibang college schools kung hindi ko rin naman gusto kurso ko.
Yun siguro ang nawala sakin. Siguro kailangan ko munang mahalin ang sarili ko ngayon bago kita mahalin. Kasi kung magiging ganito lang ako hanggat kasama kita palagi lang kitang masasaktan. Palagi ka lang iiyak. Ayokong sarili mo naman ang mawala ng dahil sakin.
Siguro kailangan ko rin matutong mangarap ulit.
Alam Kong may pangarap ka para sating dalawa pero dko matutupad yung part ko kung wasak ako.
Unless you hold me back and teach me everything again . lol.
Kung may isang bagay man na naituro ka sakin yun Yung mabago Yung Kalahati ng shitty attitude ko at Forever kong iaapply yun sa sarili ko.
Sobrang ikli ng 1 taon at 2 buwan para makasama ka aaminin kong gustuhin ko mang magstay Sabi ng puso ko nanalo ang utak ko.
Ngayon pa lang namimiss na kita.
BINABASA MO ANG
If I Stay
Teen FictionMay mga bagay na minsan sinusuko na lang at may mga bagay na worth fighting for . paano kung nastock ka sa dalawang bagay na yan ? Paano kung di mo alam kung ipaglalaban mo pa o isusuko mo na lang. Dahil ang totoo hindi natin alam kung Anong Mas mas...