2.BÖLÜM

41 9 0
                                    

Ne kadar zorsun be hayat. Tek başıma daha zor oluyosun. Yanımda hayatıma destek olucak hiç kimse yok. Hiç kimse. Ne annem. Ne babam. Hepsi beni bu saçma sapan hayatın içinde bırakıp gittiler. Onlar huzurda iken kızlarını karmaşanın içinde bıraktılar. Unuttum sevmeyi. Sevilmeyi. Sarılıp bana 'ben senin yanındayım' diyenleri. Eski beni özledim ben. Renkli düşünceleri olan beni, hayalleri olan beni, yaşadığı her dakikadan tad alan beni, herşeye gülüp geçen beni. Şimdi ise sadece bi boşluktayım. Karanlık ve soğuk bi boşlukta. Ailem öldü. Ayakta durmayı, Bazı şeylerle baş etmeyi öğrenmeliyim. Tekrardan hayata dönmeliyim. Anneme söz verdim. Ve verilen sözler tutulur. Eğer bi sahtekar değilsen.

KARANLIK HAYATHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin