Gözlerimi yavaşça açtım. Etrafa baktım bi anda nerde olduğum aklıma gelince hızla doğruldum , daha doğrusu doğrulamadım kafamın üstünde bi ağırlık vardı çünkü. Yavaşça kafamı çektim. Yüzüne bakar bakmaz tutuldum yanımda uyuyan adama. Demek oydu omzunda uyuduğum , Huzuru bulduğum kişi. Suratımda aptal bi gülümseme vardı. Bi anda kıpırdanmaya başladı. Ve o derin mavi gözleriyle buluştu gözlerim. Gülümsemem hala suratımdaydı. Anında gülümsememi yüzümde soldurdum. Karşımda bana anlam veremediğim bi şekilde bakan bi adam vardı. Gözlerinden bi türlü alamıyodum kendimi. Gözleri bile huzur veriyo. Bu gözler tanıdık geliyodu ama çıkaramıyodum bi türlü.
Bi anda gülüp . Sımsıkı sarıldı bana. Ciğerlerine sokucak gibiydi. Kokusu yüzüme çarpıyodu. Kokusunda sersemlemişken kulağıma " sonunda kavuştum sana kelebeğim" demesi ile sersemlemekte level atladım. "Kelebeğim mi " Gözlerim irice açıldı. O olamazdı demi. Sözünü tutmuşmuydu gerçekten?
ŞİMDİ OKUDUĞUN
KARANLIK HAYAT
ChickLitKaranlık hayatım var benim. Yanlız başıma yaşadığım. Bedenen dünyada olup, ruhen baska diyarlara gittiğim. Karışmayın yalnızlığıma, ihtiyacım yok sahte insanlara.
