Ve herşey bitmiş düğün günü gelmişti. Okulum,hayatım,kariyerim herşey bir kalemde silinmiş,bir imzayla son bulmuştu. Artık adım Adya DAĞEKEN değil Adya KARAMAN olmuştu.
(Yiğit'in ağzından.)
-Sevdalıydım başkasına ama hiçbir sevda töreden önemli değildi insan töre önünde boyun eğer saygı duyardı. İşte bu yüzden ses çıkarıp isyan etmek bize yakışmazdı.
(Adya)
Evlenmiştik herşey bitmişti hayatım,okulum,kariyerim,herşey.
Düğünümüz bitti herkez evine çekildi odaya çıktım yani gelin odasına. Böyle değildi hayallerim, gelinliğimi kendim seçicektim sevdiğimle evlenecektim olmadı...
Ben adaletin temsilcisiydim şimdi nasıl oldu da böyle bir adeletsizliğin içinde kalmıştım . Galiba buna mecbur bırakıldım. O gece yani düğün aksami Yiğit 'le beraber olmamız gerekiyordu fakat Yiğit odaya gelmedi. Gelmesinde zaten buna hazır değildim. Gelinlik görünümlü kefenimi çıkardım. Kime sorsan buna gelinlik derdi fakat benim için bu kefenden başka birşey değildi. Ertesi gün olmuştu. Odadan çıkmak dahi içimden gelmiyordu. Tüm gece ağlamaktan gözlerim şişmişti. Ama aşağıdan Zozan Hanım yani kaynanam beni çağırıyordu ve tabii Seyit Ağa'da. Gitmek zorundaydım. Aşağı indim ve bu saatten sonra başıma ne geleceği umrumda dahi değildi daha kötü ne olabilirdi ki...
