Sabah olmuştu.Uyanmıştım aşağıdan sesler geliyordu.Yiğit de koltukta yoktu.Herhalde ben hariç herkes uyanmıştı. Ayağımda biraz ağrı yardı tam kalkmak isterken kapıdan içeri yiğit girdi elinde bir kahvaltı tepsisi vardı.
- Dur dur ne yapıyorsun
-Kalkıyim artık
-Hayır daha iyileşmedin uzan lütfen
Yigiti dinleyip yatağa uzanmıştım
-Bak sana kahvaltı getirdim !
-Ne gerek vardı zahmet oldu
- Yok ya ne zahmeti
- Teşekkürler...
Yigit' in bu davranışı çok hoşuma gitmişti aslında bu bahaneyle tam da karı koca olarak davranıyorduk. Herkesi kendimize inandırmıştı. Yiğit benim için işe dahi gitmemişti. Öğlene doğru bacağımın açılması için Yigit'le yürüyüşe çıkmıştık. Eve geldiğimizde yiğit beni dinlenmem için Çardağa oturttu evde kimse yoktu sadece ben ve yiğit vardık. Yiğit mutfaktan çaylarımızı getirdi.
-Bak çay getirdim için ısınır
- Teşekkür ederim beni bugün hiç yanlız birakmadın
- Önemli değil
Biz çaylarımızı yudumlarken yanımıza Dilan gelmişti bana dönerek
- Adya biraz müsaade eder misin Yigitle konuşmam lazım
- Tabi ben sizi yanlız bırakayım,diyerek odama çıktım. Ne olacağını çok merak ediyordum. Acaba yigitin cevabı ne olacaktı??
