After Break Up [An Exo-l's story]

Mrs. Devoune

Eilla

"What now?" Haist.

"Your manners, darling." Oo na, nawawalan ako ng respeto kapag kaharap ko siya.

"Tch. Just tell me what is it." Naiirita ko ng sabi sakanya.

"Well, since you're like this. Let me get straight to the point." Arte arte talaga nito.

"Oh?"

"I'm going to send you with your cousins to the province this coming friday."

"At bakit?" Aba. Ano siya hello?

"Cause I'm your mom." Her voice was full of authority.

I want to answer her since when?
"And that's final. Don't worry. You're going to live well there, I've already arranged your papers same with your cousins."

Then she left with her bodyguards and driver.

Tch. Saang banda naman kaya kami ipapatapon ng nanay ko. Nangenge-alam na naman siya ng buhay ng may buhay.

Magulo masyado ang pamilya namin. Me and my cousins (Jennian & Andi) used to live with our parents abroad. Pero when we were 12 years old, nameet namin ang iba naming relatives sa Pilipinas. So after 2 years, nagbulakbol kaming tatlo and end up here in the Philippines with our aunt, uncle and grandmother. Life with them is simple and we like-- love it.

And now? What now? Ililipat kami sa kung saang sulok ng Pilipinas sa kalagitnaan ng pag-aaral namin? Wow naman.

Mga ilang oras pa akong nag stay at nagmuni-muni doon at nagdecide na umalis na.

"Baah!"

"Ay wow. Nagulat ako." sarkastikong sabi ko kay Mervin.

Nang gulat kasi siya mula sa likod ko nung paharap na ako.

Kahit kelan talaga tong lalaking to.

"Hays, ang lungkot mo ata." Biglang sabi niya na napaka-mulsa pa.

"Wala ka na don. Alis na nga, dadaan ako."

Kinuha ko na ang bag ko at handa ng umalis.

"H-hooy! Ano ba?" Itulak ba naman ako pabalik sa pag kakaupo. Nakakainis talaga siya.

"Kumain ka na?" Tinatamad na sincere niyang tanong.

"Hindi pa." Maikling sagot ko.

"Kamain ka na. Anong oras na din oh. 8 na ng gabi."

Tiningnan ko lang siya.

"Oo na! Oo na! Libre ko na! Tch, kuripot talaga nito." Para siyang ewan.

Napangiti naman ako dun at nag order siya ng kung ano-ano.

"Yan. Dapat palagi kang naka ngiti eh."

Tshh.

Mga ilang minuto pa ay dumating na yung mga inorder niya at nag simula na kaming kumain.

Tahimik lang kaming kumakain ng bigla siyang nag salita.

"Pwedeng magtanong?"

"Hmm?"

"Bakit ang ganda mo?"

"Inborn yan. 'Kaw? Bakit ang daming eyeliner jan sa mata mo?"

Mag-sama kayo ni Baekhyun. Hehe.

"Hoy, grabe ka. Sa pagtatanong mo ah parang nilalait mo ang eyeliner ko eh.

"Sagutin mo na lang kaya yung tanong, eh no?"