Hayatımın En Güzel Hatası

Nice Senelere

EVET, SİZİ ÇOK FAZLA BEKLETTİĞİMİN FARKINDAYIM. AMA LÜTFEN AFFEDİN.

KEYİFLİ OKUMALAR...

Oraya öylece bakarken görüş açıma birden Barış girdi. O ne zaman yanımızdan gitti be? Arkamı dönüp bizimkilere baktığım sırada hiçbirinin benden farkı yoktu. Şaşkın bir şekilde yerime oturdum ve konuşmaya çalıştım.

"Be- benim gördüğüm şe- şey serap mı lan?!"

Ada yanıma oturdu, kolunu omzuma atarak kafasını kafama dayadı. "Valla kanka, senin gördüğünü bizde gördüğümüze göre serap olma ihtimali yok."

"Oy oy gözlerime kezzap dökeydim de görmeseydim!" birden ayağa kalkarak çardak sınırları içerisinde depar atmaya başladım. " Lan! Olum! O araba. AUDI R8 SPYDER! Bizim okulda. İçinden Emre indi! Hani şu Eda'nın arkadaşı artist sırık olan! La olum onu geçtim Berk neden onun arabasından indi LAN?! Hem onun bizim okulda ne işi var Bursa da okumuyor muydu be bu? Peki Barış neden oraya gitti? Ay benim kafam bir milyon oldu. Ula susturun da beni!"

Evrem koluma girdi, benim dışımdakilere konuştu önce. "Bunun gene Karadeniz damarı tuttu." Bana yönelerek "Hayal önce sakin ol tatlım. Bak Barış neler olup bittiğini anlamaya gitti. Gel bizde o tarafa doğru gidip ne olduğuna bakalım. Ama sakin olacaksın anlaştık mı?"

Kafamı sallayarak en önden hızlı adımlarla o tarafa doğru yöneldim. Yaklaşınca Barış'ın bağırmalarını işittim, bu çocuk olayı anlamaya gitmemiş miydi? Kalabalığı yararak olayın merkezine vardığım sırada Emre'nin Berk'i, Ozan'ın da Barış'ı tuttuğunu gördüm. Ozan bizim sınıfta Barış'ın en iyi anlaştığı biridir. Yakışıklı falan ama kişiliğini pek beğenmem, neyse konu bu değil. Gene neden kavga ettiklerini anlamak için Barışa doğru yaklaştım.

"Gene neden kavga ediyorsunuz abi ya. Okul daha yeni açıldı lan."

Barış alev saçan gözlerini Berkten ayırarak bana yöneltti. "Hayal karışma." Ozanı da iterek "Sende bir sal be!"

Kolundan tutarak kendime çektim ve kimsenin duymamasına özen göstererek konuştum. "Bana bak Barış valla kanka falan dinlemem alırım ayağımın altına, bana ne artistlik taslıyorsun lan."

O da sadece benim duyabileceğim bir ses tonuyla cevap verdi. "Hayal zaten asabım bozuk birde sen başlama."

"Gene çok saçma bir sebepten dolayı kavga ettiniz dimi? Neyse öğrenmek istemiyorum." yalan, deli gibi merak ediyorum. "Ben sana Berkten uzak duracağımı söyledim ve sen gelmiş burada kavga ediyorsun olur şey mi bu?"

Bir şey demedi ve çene kaslarını sıkmasından sinirlendiği belliydi. Önce bana, ardından da öfkeyle Berk'e baktı. Boynunu kıtlattıktan sonra çevremizde oluşan çemberdeki herkesi itekleyerek okula doğru ilerledi. Gözlerimle Ozan'ın gözlerini buldum kafamla peşinden git işareti yapınca kafasıyla onaylayarak koşar adımlarla Barış'ın ardından gitti.

Etrafa baktım. Aralarında fısıldanırlarken tek elimi sinirle havaya kaldırarak "Dağılın lan sizde!" diye bağırdım ve hepsi eski hallerini aldılar. Berk'e döndüğüm sırada bana bakıyordu. Yanına gitmekle gitmemek arasında tereddüt yaşarken mantığımın ağır basmasına izin vererek kızların yanına yürümeye başlamıştım ki kolumdan bir el beni durdurup kendine çevirdi. Allah'ım şu zamana kadar Berk'e hiç bu kadar yakın durmamıştım. Yanaklarımın alev attığını hissettiğim sırada bir adım geri çekildim. Kolumu serbest bırakarak konuştu.

"Hayal benim hiçbir suçum yok."

"Bana açıklama yapmak zorunda değilsin Berk."

"Bence yapmam gerek, çünkü beni yanlış tanımanı istemem."