Jane Volturi

Verlies

Jane's POV

"Waarschuwen?" Vroeg ik.

"Ja." Zei de jongen. Ik keek naar Alec. Hij keek verward. Ik keek terug naar de jongen. Sprak hij de waarheid? Ik moest hem doden van Aro. Op de een of andere manier kon ik het niet. Ik staarde diep in mijn ogen. Moest ik hem een kans geven? Nee ik moest hem afmaken. Ik wilde net mijn tanden in zijn nek zetten, toen Alec sprak.

"Jane... Misschien moeten we hem laten praten. Daarna kunnen we hem toch doden." Alec keek erg gefocusd naar de jongen.

"Wel, goed, vertel waar je ons voor komt waarschuwen." Zei ik uiteindelijk. "Naam?" Vroeg Alec.

"Ik zou het fijn vinden als ze van me af ging." Zei de jongen tegen Alec terwijl hij me aankeek. "Natuurlijk..." Zei ik en ging naast Alec staan. De jongen ging zitten. "Misschien is het beter als jullie ook even zitten." Zei hij. "Nee, ga jij maar staan." Zei ik.

De jongen ging staan. "Goed. David. Dat is mijn naam." "Nou, David, vertel maar wat je ons wil vertellen anders dan doden we je nu meteen al." Zei Alec.

David keek bedenkelijk. "Ik weet wat jullie zijn," begon hij. "Jullie zijn vampiers, en als ik me niet vergis horen jullie bij de Volturi." Mijn ogen werden groter uit verbazing en ik keek naar Alec. Hij zag er ook verbaasd uit.

"Een reden om je zeker te doden." Hoorde ik Alec mompelen.

Ik begreep het niet. "Dus dat was je verhaal? Je waarschuwt ons dat je weet dat we vampiers zijn? Je weet niet eens of dat klopt." Zei ik.

"Ten eerste: ik weet dat jullie vampiers zijn omdat je me wilde bijten en jullie hebben rode ogen. Ten tweede: Er zijn nog meer redenen waardoor ik het weet. En ten derde: Als jullie me gewoon even uit laten praten, dan begrijpen jullie wat ik bedoel." zei David. Voor een mens was hij niet bang. De meesten gilden en waren doodsbang als ze wisten dat ze oog in oog stonden met een vampier. "Vertel het nou gewoon." Zei ik ongeduldig. "Ja," zei Alec, "Anders maken wij je meteen af." "Goed dan, maar laat me uitpraten." Ik zag dat er tranen verschenen in de ogen van David. Als hij iets emotioneels en pijnlijks had meegemaakt zou ik waarschijnlijk met hem meeleven. Ik en Alec hadden immers ieta vreselijks in ons mensenleven meegemaakt. Alec en ik knikten. Hij vertelde ons alles. Van 1 week geleden tot nu.

*** 1 week eerder ***

David's POV

Het was koud. Ik had een dikke jas aan, een sjaal en een muts, maar nog steeds had ik het koud. Het was een echte winterdag. Het was vrijdag, de schooldag was afgelopen en dat betekende maar één ding: weekend! Ik terwijl verder liep keek in naar de hemel. Die was wit. Misschien ging het wel sneeuwen, weer. Drie dagen geleden had het ook al gesneeuwd en de sneeuw was al bijna weggetrokken. Misschien zou het vandaag weer helemaal wit worden op straat. Dan kon ik weer een sneeuwpop maken met mijn zusje. Over een week zou mijn verjaardag zijn. Ik wist niet wat ik voor mijn 15e verjaardag wilde. Er was niet echt iets wat ik erg graag wilde. Alles wat ik nodig heb, had ik al. Een super gezin en de beste vrienden. Dus toen kwam mijn moeder met het idee om in het weekend naar een pretpark te gaan met het gezin en ik mocht 1 vriend meenemen. Ik mocht het pretpark uitkiezen en ik had gekozen voor disneyland parijs. We zouden volgende week vrijdag, op mijn verjaardag, heel vroeg vertrekken met het vliegtuig.

Ik pakte de huissleutel uit mijn rugzak en deed de deur open. "Mam, pap! Ik ben thuis!" Ik kreeg geen antwoord. "Gwendolyn? Hoe was je schooldag?!" Riep ik. Weer geen antwoord. Ik hing mijn jas aan de kapstok en liep de woonkamer in. "Gwen?" Nee, mijn zusje zat deze keer niet voor de tv, waar ze meestal wel zat. "Mama, wat eten we?" Ik liep naar de keuken. Het eten was nog niet gemaakt. Er lagen alleen wat ingrediënten en een paar pannen klaar. Ik luisterde of ik ze misschien ergens hoorde lopen, maar ik hoorde alleen de keukenklok tikken. Misschien waren ze even boodschappen doen. Maar meestal legden ze dan een briefje neer. Buiten stond de auto er en alle fietsen stonden in de garage. De huissleutels hingen aan het rekje. Ze waren dus niet weg, of wel? Ik liep weer terug naar de hal en nam de trap naar boven. Eerst liep ik mijn eigen kamer in en legde mijn zwarte rugzak op bed en haalde mijn schoolboeken eruit. Ik had veel huiswerk. Scheikunde en wiskunde, mijn favoriete vakken. Not.