we waren inmiddels al aangekomen in Australië
Het is heerlijk weer en we waren op weg naar een kloof waarin je kan zwemmen. Een waanzinnig uitzicht blijkt het te hebben.
naast dat ik niet kan zien, voel ik de aanwezigheid van de blauwe water, het watervalletje en de prachtige rotsen. Mijn ouders vinden het prachtig en kunnen maar niet ophouden met zeggen hoe mooi ze het vinden. Mijn zus wacht geen enkel moment en neemt gelijk een duik. Ik had besloten om op een luchtbed te gaan relaxen in de zon. Er waren niet veel mensen aanwezig. 2 uur waren we aan het zonnebaden. Het was behoorlijk warm en ik maakte mezelf af en toe nat met het lichtblauwe water. Ik ben nog erg uitgeput van de slechte nacht in het vliegtuig en de nachten daar voor. Het water schommelde een beetje en je kon de water en vogel geluiden op de achtergrond horen. Ik was in slaap gevallen en de tijd verstreek. Iedereen leekt uit deze wereld verwijderd. Er heerste rust en vrede. Ik leek op de wolken te slapen, ik genoot. Er waren geen zorgen zoals er in een vakantie nooit hoeft te zijn.
Het werd kouder en donker. De zon verdween en dit paradijs leek minder wonderbaarlijk. Er was een hels kabaal. En het water schudde heftiger dan eerst! Ik schrok wakker! Het kabaal klonk harder dan gedacht. Ik werd nat gedruppeld.
'Waar ben ik?' Vroeg ik luid. Ik kon mezelf niet horen door het harde geluid.
'HALLO!!' Riep ik zo hard als ik kon.
'WAAR BEN IK?'
'De waterval! Ik ben er achter! Hoe kom ik hier'? Zei ik haastig toen ik me realiseerde waar ik me bevond. Ik spetterde met mijn handen als een vis op het droge om een beetje voor te komen. Veel succes had ik niet. Het water schudde hevig heen en weer. Heviger dan voorheen. Ik werd alle kanten op geslingerd en ik wist niet wat mij over kwam! Ik draaide en draaide. Er ontstond een enorme draaikolk! En ik zat er midden in!
"HEEELPP!!" Schreeuwde ik nogmaals. Maar niemand leek mij te horen. Het draaien hielt maar niet op! Maar het geluid van de waterval werd steeds zachter, alsof het steeds verder weg was. Na enkele langdurige minuten hoorde je niets meer. Het was stil, zo stil dat je bang was dat de kleine geluiden die je kan maken veel lawaai zouden veroorzaken. De tijd leek stil te staan. Maar het water ook! Alles!! Ik snakte naar adem maar dat lukte niet! Ik verdween...
