69 Shades of Mark [GOT7 Fanfic] (COMPLETED)

32: Everything that falls

-Jinyoung-

Maghihintay sana kami ni Seulgi na itrack ang phone number ni Wendy pero sa paghihintay namin, narinig ko ang phone kong tumutunog. Isang hindi ko kilalang number ang nagflash sa screen ko.

Sa pagsagot ko ng telepono, boses ng isang medyo nasa 40s na matanda ang sumagot. Naririnig ko din ang mga tao na nagbubulungan sa kabilang linya at isang wangwang ang nagpuputol sa mga ingay ng mga tao sa paligid na hindi ko malaman ba kung pulis o ambulansya.
"Hello Mr. Park? Is this Mr. Park Jinyoung? Again, Is. This. Park. Jinyoung?"

"Ah. Yes yes. Sino ho ito at bakit po?"

"Ikaw ba ang kapatid ni Ms. Son? Or do you have any relation to her?"

"No, not her brother but I'm his friend." Kinutuban ako ng masama. Are we late?

"Teka ano pong nangyayari?" Sunod ko.
"Jinyoung, ano yan?" Tanong ni Seulgi. Pero nagsign ako ng 'saglit lang'. Agad siyang lumapit sakin at niloud speaker ko ang phone.

"Nabangga ho kasi si Ms. Son ng isang Fortuner. We're at the crossing. In front of Mcdonalds. We're going to take them to the hospital. I'll call you when we arrived."

"Wait sir. Them?! Them. I wasn't expecting that there are many casualti—"

"Oh yes, I forgot. May kasama siyang lalaki, around 20 years old. Sabi nung mga nakita ng accident, the guy tried to push her through but didn't make it. I just want to clarify that they're both in a critical condition.

Or I should say,

they're in a fatal condition.

We'll update you more once na makadating kami sa hospital." Fatal. Isang salita na ayaw marinig ng lahat sa isang pasyente. Kahit lagnat lang, pag sinabi ng doktor na fatal, lahat kakabahan.

That was the proof na wala na sa katinuan si Wendy. Mark doesn't even know her problems that much kesa sa akin because ayaw ni Wendy na maging pabigat kay Mark. But somehow, parang tracker si Mark na nakakaamoy ng problema ng Wendy kahit anong tago niya.
Indeed, through Wendy's Point of View, it was stressing to feel alone in this world. Nakwento niya sakin ang tungkol sa family niya at ang problema dun, ang tungkol sa mga issues, at ang tungkol pa kay Yeri. Maybe she thought na wala nang patutunguhan ang buhay niya dahil sa sobrang dami ng problemang hindi na niya kayang harapin. Well, kaya nga may problema eh.

Problems are made only to be solved.

Hindi na niya dapat pinoproblema ang problema dahil problema na yun e. Pag ba inisip mo ng inisip at nagpakadepress ka dun, masosolve mo ba yun? Hindi.
Wendy should realize that suicidal is not the option to solve her problems. Kahit gaano pa kabigat.

We rushed to the hospital. Nadatnan ko ang lahat sa may waiting area. Sabi nila sinugod na daw silang dalawa sa emergency room kung saan bawal ang mga tao sa loob. "KAMUSTA?!" Seulgi yelled. Nagulat si Jaebum sa sigaw niya.

"Wala pang balita." Sagot ni Bambam. Nahihilo na ako kakahanap kanina kaya nagpahinga muna ako saglit. Sumunod na dumating si Irene at Joy.

And it was unexpected to see Yeri right after. I don't know what she's up to. Wala ako sa mood na makipagaway sa kanya kaya napagdesisyunan na lang namin na tumahimik muna saglit at ipagdasal ang kalagayan ng dalawa.
"WHAT HAPPENED?!" She yelled as if na may pinagsamahan silang dalawa ni Wendy or Mark. Irene glared at her, pero siniko ko siya. That way marerealize niya na walang magandang dulot kung sasagutin niya si Yeri ng pabalang.
"Mark and Wendy are inside. Nabangga si Wendy ng kotse while Mark tried to save her. Kaya doble ang casualties."