nefretin aşka dönüşü

on birci bölüm

sevginin yanında olmak ve bi okadar da uzak durmak nefret ettiğim halde onu gormediğimde onsus kalma korkusu içimi kaplıyordu belkide hayatım boyunca aşık olmamıştım özellikle erkeklerden nefret eden ben neden içim açıyordu nefes almak bile şimi benim için zor neden kimsenin benim sahibim olmasına dayanamam ailemle ne kadar yaşamış olduğuma rağmen kimsenin beni kendi yönetmesi canımı yakıyordu
belkide tondan erkeklerden nefret ediyorum
heleki bana ettiği o terklifden sonra bilmiyorum onun kız konuşmak ne kadar beni rahatlatırıyor sa bir okadar da ondan nefret etmemi sağlıyordu

sabah uyandığımda Ayşegül beni aradı seni bekliyorum çabuk gel kendi kendime bu kız kesin deli
bende hemen üstümü giyindim evi kontrol eteğimde herkes uyuyordu onun için sesiz sesiz evden çıktım

kendimi anlayamıyordum hep kendi içimi kemiren bir öfke vardı yanlızmıydım hayır
ama kendimi o kadar yaňlız his ediyuorumki ne yapacağımı bilmiyorum
ali yı sevmem belkide kötü bir şey değildi ama beni zorla bir evliğe sürükleyen bir adamdan ne beklenirki
eğer beni gerçekten sevmiş olsaydı bana ve değer verir duygularımı hiçe sayması zorla güzellik olmas ki

Ayşegül le buluştuğumda sanki yıllardır aradığım bir dost gibi sadece ona sarıldım bunca zamandan sonra beni anlayan bir omuz kendimi ona bıraktım herşeyi tek tek anlatmaya başladım ve onun benim için ne kadar değerli olduğunu anladım bir kes daha anladım
belki benim durumum okadar da kötü olmaya bilirdi netice evleneceğim adam yaşlı veya çirkin değildi

ona aliyi bahsetiğimde göz bebekleri büyümüş kaşları havada öyle bir pozisyon almıştıkı hem ağlıyor hemde ara ara gülüyordum
onun beni teselli etmesi hoşuma gidiyordu
biraz oturduktan sonra kalktık ve beraber alışverişe çıktık ben o kabine Ayşegül başka kabine gerçekten çok mutluyduk sanki içimizdeki küçük çocuklar tekrar çıkmıştı
belki o anlarımda biraz bile aliyi düşünmedim yada düşünmek istemedim
çünkü hayallerde umutlarla insanın elinde ben kendi hayatımı nasıl kurmuşsam bu kadar çabuk yıkılmasına asla izin vermeyeceğim. bana eskiden senin için aşk ne anlama geldiğini sararlardı ben ise

bana göre aşk insanın kendini nasıl format atıp tekrar başlatmasıdır aşk diyorlardı farkında degildik aslında yalan eğer biz insanlar kalbimizde kapıyı aralık bırakmasak kimse içeri giremez derdim

şimdi ise ben o durumdayım

Ayşegül le ilkes bu kadar uzun zaman geçirmiştim okadar mutluydumki o anın bikere bile bitmesini istemedim ama ne yapabilirim ki bugünün de her gün gibi bitmesi gerekiyordu ve bitti Ayşegül evine gitti bende kendi evime gittim tabi ayaklarım giri giri giderek beklediğim manzara okadar da beni şasirtmadi annem baş koltukta oturmuş elinde telefon
bu saatte kadar Neredesin niye telefonun kapalı beni meraklandırmak korkutmak neden bu kadar hoşuna gidiyor neden

ben ise seni korkutmak yada başka birşi umurumda değil sadece bunca zamandan sonra beni seven bir dostta ihtiyacım vardı sadece bu zaten beni bukadar düşunmene gerek yok dedim ve odama gittim

saate baktığımda saat altıya geliyordu belliki ali ve sülalesi bize gelecekti annem yemekleri bitirmişti ve masayı çoktan kurmuştu benim sadece güzel giyinmem gerekiyordu neticesinde sevgili nişanlım geliyordu bunu demek bile komik annemle yine soğuk bir sessizlik vardı aramızda
kapı çalmıştı açmak istemiyordum kimseyi görmek istemiyordum
karşımdaki ler alinin babası osman bey annesi zeynep hanım ablası Aynur ve ali efendi hepsinin tek gördüğümde salona geçtiler erkeklerin muhabbeti belliydi sadece iş
annemler ise benim düğünün ve eşyalarım hakında konuşuyordular en sevmediğimi konular
bian benle alinin gözleri birbirine değdi anladımki o da benim gibi bu muhabbetleri konuşmayı değil dinlemneyide sevmiyorduk

ne olduğunu anlamadan düğün tarihi hakında konuşma başladılar sanki evlenecekler onlar biz sadece maketiz resmen küçük dilimi yuttum düğünü haftaya bugüne aldılar ilk önce şoka girdim hiç birşi konuşmadım. sonra neden bu kadar erken ben kaçmıyorumya buradayım daha nişanlandığımız kaç gün istemiyordum bu kadar erken olamaz yeni kendimi toplayabildim bir hafta sonrada düğün hiç olmasa düğününden bu sefer haberim vardı yemek yiyip birazda oturduktan sonra kalktılar alini bu gece uçağı kalkacaktı