HOPE

DAY THREE POINT FOUR: HELLO, I'M HOPE!

Hope's Point of View

Hindi ko nalang tinapos ang panonood ng Tonight with Boy Abunda. Ugh! Bakit kasi na takot sila sa akin? I'm trying to be good to them even na nagta-tantrums sila kapag may ginagawa ako. Geeez!

Natulog ako sa sala kahapon at kakagising ko lang ngayong alas nueve.

Binuksan ko muna ang ref kung ano ang pwede ko dito kainin.

"Cereals?" Koko Crunch?
"Bread?" Pandesal nasa ref?!
"Cake. Cake!" Kinuha ko ang cake sa ref at inilapag sa lamesa.

Umupo ako sa high chair at nagsimula ng kumain.

"Yu-Yummy!" Piping wika ko. Ang sarap! Delicioso!

Natigilan ako sa pag kain ng biglang ...

NAGTITIGAN KAMI NG ANAK NG MAY-ARI.

"Mu-Mu-Multo!" Tumakbo siya at agad ko naman siya hinabol.

"Hintay!"

Pumasok siya sa loob ng kwarto niya at doon nagkulong. Nilapitan ko ang pinto at nag eavesdrop.

"Ma-Ma-Mama. Our Father ..."

Pumasok ako sa loob ng kwarto at nakita ko siya na nakaupo sa tabi ng kanyang higaan.

"Hello! A-Ako si Hope." Pakilala ko sa sarili.

"Mu-Multo. OUR FATHER WHO ART IN HEAVEN ..."

"Kumalma ka nga. Hindi ako multo." Paliwanag ko.

"A-A-Ano pa-pala a-ang t-tawag sa i-inyo?"

"Huh? What do you mean?"

"Souls na may unfinished business pa dito."

"S-Souls? Espiritu?! Maligno?! Impakto?!" Sabi niya habang nag si-sign of the cross.

"Duh! Hindi ah! Hindi pa kami makakapasok sa purgatory dahil may hindi pa kami natapos na gawin." Sabay roll eyes. Para dama niya na seryoso ako.

"N-No! Isa kang-"

"Whitelady!" Tumawa ako sa sinabi niya.

"O.A na po."

"O-Okay. P-Pwede ba na wag ka muna pumasok dito?" Wika niya habang nagpupunas ng luha.

FIRST TIME KONG MAKAKITA NG LALAKING UMIIYAK DAHIL SA MGA MULTO. HAHAHA! BAKLA ATA 'TONG ANAK NI MS. BALBUENA.

Lumabas na ako sa kwarto niya at bumalik na sa hapag kainan. Natigilan ako sa nakita.

"Noooooooooo! Ang cake ko!"

NILALANGGAM ANG CAKE KO.