Rastgele

Sadece

Sevmeyi anlatmış sevdigim adam. Ama beni sevmeyen olan.
Neydi sevmek demiş,sevmek ne biliyor musun adam sevmek canını verircesine, nefes alınan ilk andaki gibi doymadan, aç susuz hayvanlar gibi hasretle,kimsesiz çocuk gibi ürkekçe. Sevmek Güzel şey adam, ama sen kadar değil. Sevmekdenn daha güzel birşey olsaydı eğer bu "Biz" olurduk. Olmadı, canın saolsun.
Sevmek Güzel ama en acı şey. Bunu sende öğrendim iyice ben, epeyce yandı mesela canın yolunu gözlerken.
Arada bakıyorum suratına göz göze gelmekten çekinerek, yanındaki kız arkadaşlarına diş biliyorum durmadan sırf sana benden yakınlar diye. En ufak yüz asmanda meraktan ölüyorum mesela ben sen bilmiyorsun.
Sen neyi bildin adam? Kendince çok Sevdin beni sen ama kendince. Beni sevmedin adam bana alıştın. Eğer ki seviyorsan da yazık ettin zaten bana .
Yazık oldu en çok da sevdime.
"Sevdiyim" diye kaydetmistim seni telefonuma. Şiirlerime konu bile oluyordun arada durup anlatmadım sana ama böyleydi bu.
Şimdi ne olacak adam? Sevmeyi yazan sen seni seveni öldürdün.
Utanmadan sordun suçum ne seni sevmemek mi diye?
Suçun yok adam suçun yok. Suç benim suçum sana kapılmak biraz da. İçimi eritiyorum her geçen gün birazdaha karşında. Gülemeyisini sevdiğim, yazar ruhlu sevdiğim benim.
Ne güzel demiş volkan konak "Alacakarganın gülüsün ellerin çiçegisin" diye.
Hani diyorum bazen benim olmayan kimsenin olmasın ulan diye. Sonra senin beni toparlayışın geliyor aklıma vazgeçiyorum sessizce. Kim iyi edecekse dursun yanında diyorum kendi kendime.

~
Soruyorum sana sevmeyi bu kadar güzel anlatırken bana olan sevgin bu kadar minik miydi sahi? Günden güne ölüşünü izler mi insan sevdiğinin ben sırf üzülme diye delirmekten vazgeçmiştim oysaki.
Birgün ölsem ağlamayacak mısın? Keske, tutmasaydim kendimi koyverseydim sevseydim deli kızı demeyecek misin? Zor mu gelecek yokss ciğerine ölüm haberim? Birak gelsin.
Bende ciger kalmadı son zamanlarda sigaralar elimden de ağzımdan da düşmüyor kusura bakma. İçme derdin ama günde paketler bitiriyorum artık. Ne de olsa benim için yanan tek şey sigaram artık.

~
Yaşanamayan günlere ağlarım günler geçtikçe , yaşamak istediklerime değil. Ben köprücük kemiklerimi ve göğüs kafesimi bir tek sana açacaktım. Tek sanaydı yüreğimm. Çarpık gülmedim hiç duzgundu dişlerim. Ama sen çarpık gülümsemesi olanı çok önceden sevmişsin. Zaman gecmez oluyor artık bana. Önce sigara sonra kitap derken sabahlar oluyor . Gecelerle haşır neşir oldum iyice senin yokluğundan beri. Sevmiyor ama onlarda sen gibi beni.
Belki bi ihtimal okursun diye yazıyorum bunları da yoksa yazmazdım ama canın belki azıcık acır diye, hatirlarsin diye.
Ben hic unutmuyorum çünkü seni. Istesemde silemem aklından gülümseyemeyişinin güzelliğini...

~~~~~
Sonra ne oldu biliyor musunuz hayatımda kaçıncı kez bir kuyuya düştüğümü unuttum...

Bilmediğim zamanlarda kaldım, bilemediğim anların güzelliğinden önümü goremez oldum. İnsanlar yaralarını kabul etmezlerse yeniden sevemezlermiş. Benim çok yaram oldu tersledim hepsini hepsini kabull etmekten kaçtım ,asla dedim , asla yaralanamazdım. Şimdi birşey öğrendim ben. Yaralarımı kabullendim. Iyi biri olmayışımı kabullendim, mutsuz olmamı ellerimin tutun ve kurşun kokmasını,yedigim tırnaklarımı ve titrek ellerimi kabullendim. İçimi acıtan herseyi kabullendim . Şimdi ise yeniden sevmenin eşiğindeyim.

Bana bunları yazdıran adam en büyük yaram oldu benim. Ama aynı zamanda en büyük kaybım en büyük kabullenisim. Onun sayesinde yaralarımı kabul ettim onun sayesinde acıyı sevdim. Onun sayesinde Suanda sevebilliyorum kimseleri. Onun sayesinde gulebiliyorum az da olsa, onun açtığı son yara sayesinde. Her acı insanı bir yaş daha büyütüyor aile acısı en az 5 yaş ölüm de aileyle aynı ışte. Ben hepsini tattım. 16 olması gereken yaşım suanda kaç küsur bilmiyorum.

Bu arada söylediğim şarkılar çok sevilir genelde, içten okuyorsun derler hep. Hep yaşıyorsun derler bana, şarkıların nakaratında kalmıştı çünkü tüm acılarım. Şarkı söylerken azap yaşardım. Yazarken rahatlar susarken bağırırdım. Ve biliyor musunuz hiçbirşey den gram pişman değilim.
Şair bir kadın olmak zor iştir, her adam şiir olamaz onun için. Ben oldum . Şiir de oldum şair de oldum. Adamı da buldum gideni de.
Susanı da oynadım, ağlayanı da bağıranı da. Ama birşey diyeyim mi size ben bana yara olan adama teşekkür ederim.
Iyiyim şimdilerde onun yaşattığı sayesinde. Kısa sürede büyüttü beni yıllarca yaşlandırdı belki de ama teşekkür ederim. Gülmeyi denediğim için artık. Kabullendiğim için tüm yaraları. Ama birşey daha var ben hala biraz bir yanımdan eksiğim...