TOUCH ME AGAIN

Is this Goodbye?

xxDeucexx

"How is she Martin?" Ilang ulit ko syang tinanong pero nakatingin lang sya sa akin. I've been here in L.A since she was brought here pero hindi ko man lang sya nakikita. Halos dito na nga ako tumira ng isang taon.

"Raeven don't want to see you.." He whispered.

I looked at the wine glass in my hands pagkatapos ay pagalit kong binagsak iyon.

"Nagkamalay na sya hindi ba? She should be looking for me! Alam nyang mag-aalala ako!" I yelled. Pati ang mga nasa kabilang lamesa ay napatingin na din. Nanatili lang kalmado si Martin kaya mas lalo akong nainis.

"Sinabi ko na sayo na yun ang kahilingan nya. Nagpapalakas pa sya. She will undergo series of chemo next week, this time higher dosage--"

"She needs me. I want to stay by her side. Isang taon ko na syang hindi nakikita. Are you hiding her from me?"

"I am not hiding anyone, Attorney." Matigas na sabi sa akin ni Martin.

"Then I want to see her." May pagdidiin na sabi ko.

"I will talk to her but I won't promise you anything." Tumayo na si Martin at iniwan akong mag-isa sa bar kung saan kami madalas nag-uusap tungkol sa kalagayan ni Raeven. Hindi sya naging madamot, he shares the information as keen as possible pati mga litratong kinuha nya palihim ay pinapakita nya din sa akin.

Hindi na ako nag-intay na magsabi kay Raeven si Martin. Sawang sawa na ako sa pagsasabing bawal ako doon sa facility ni Raeven. Bakit bawal? Bakit ang Martin na yon ay pupwede?

Dahil ba sa doktor sya?

"Sorry Sir, the nurses said you are not allowed to enter the vicinty as per patient's request." Sabi sa akin ng amerikanong gwardiya sa Cancer Center.

Ilang araw na akong nagmakaawa pero hindi ako pinapapasok. Naubos ang lahat ng angas ko sa katawan.

"I just want to talk to her. I want to tell her Im sorry. I need to tell her that I love her. I want to hold her hand and tell her that I am waiting for her to come back." Pakiusap ko at halos maiyak na. Nanatiling walang emosyon ang mga mukha nila kaya nawalan ako ng pag-asa, naisip ko na baka sanay na sila sa ganitong eksena kaya hindi na sila naawa.

"Young man!"

Isang matandang nurse ang naglakad papalapit sa akin. Nakangiti sya at maamo ang kanyang mukha kahit bakas na ang katandaan, hindi nya iniaalis ang tingin nya sa akin.

"Guards, I want to talk to him." Pinaalis ng matandang nurse ang mga bantay. Lumapit sya doon sa gate at kinausap ako sa kabila ng pagitan namin.

"Do you want to have some coffee, young man?" She politely asked. Tumango ako kaya naman sinenyasan nya ang mga gwardiya na nandoon para buksan ang gate.

Tahimik syang naglakad papasok ng ospital. Sumunod lang ako sa nurse. Huminto kami sa isang area para magsuot ng suit at mask. Ginagaya ko ang lahat ng ginagawa nya kahit wala akong idea kung para saan. I was never there for Raeven, I was never part of her battles kaya hindi ko alam kung anong ginagawa namin, I felt guilt all over with the thought.

Nagpalinga linga ako sa paligid ng makapagbihis kami, umaasang makikita ko si Raeven pero bigo ako. Wala akong makitang pasyente, pawang mga nurses lang at doctor ang nandoon sa hallway.