Ryan voelde zich niet zo lekker, zijn maag rommelde hij ging naar Normandië in Frankrijk, de Duitsers dachten dat ze Calais gingen aanvallen maar dat waren nep berichten alles ging volgens plan
het was bewolkt alleen toen ging hij aan land hij stond gelukkig een beetje achteraan want de voorste troepen
werden doorzeefd met kogels, dus was het heel lastig aan land te komen,
en daarom moest je over de zijkant klimmen en viel je in het water. Ryan moest dat ook doen en toen hij in het water viel zag hij pas dat bijna het hele water rood was van het bloed, lijken dreven overal het was één groot kerkhof en toen Ryan boven water kwam dacht hij sgt. Miller te zien hij liep erheen alleen kin hij niet goed zien wie het was door al dat bloed en zand en toen zag hij dat hij dood was hij schreeuwde het uit hij werd zo verschrikkelijk boos. Zijn kameraden hadden met touwen
een soort touwbrug gemaakt hij klom naar boven pakte zijn M1 Garand
(Amerikaans wapen) en schoot een paar Duitsers neer alleen werd Ryan neer geschoten Door een scherpschutter hij was zwaar gewond de kans was volgens de arts had hij 70,7% kans op overleving maar Ryan bleef vechten hij dacht 'ik vecht ik vecht voor mijn gesneuvelde vrienden en voor sgt. Miller
en daarom overleefde Ryan het.
Het was echt wonder boven wonder hij mocht weer naar huis gaan om helemaal te herstellen maar hij vechten, vechten voor zijn land.
Dus ging hij weer naar Frankrijk dat herstellen duurde best wel lang en daarom was Parijs al weer bevrijd hij ging naar Parijs en moest de stad koste wat het kost verdedigen en daar ontmoette hij iemand: volgens hem de mooiste vrouw uit zijn leven of haar echte naam Yvonne had lang bruin haar was heel aardig en zeker niet onbeschoft Ryan kon alleen maar aan haar denken.
