Ona Sevdiğini Söyle

İhanet günüleri

Bizi bırakıp gitmişlerdi. Tam o sırada telefonum çaldı ve bu annemdi.
+Defne hemen geri dön ve eve gel!
-Anne ne oldu?
+Hemen!
-Tamam

+Barış annem hemen geri dönün diyo
-Nasıl dönücez?
+Uçak denen bir şey icat edildi.
-Aaa ben bilmiyodum zaten.
+Eeee
-Antalyaya ilk defa geldim.
+O zaman bizi ben götürcem
Yola koyulduk ikimizdede nakit yoktu yürümek zorunda kaldık. Otostop çektik ama kimse durmadı. Yürümeye devam ettik galiba kaybolmuştuk. Ormanlık bi alandaydık akşam olmuştu Barış bana söyleniyordu.
+Hani biliyodun sen buraları.
-Bende bilmiyodum.
+Çattık ya.
Neyse ki yanımızda kibrit ve iki tane çikolata vardı.
+Defne hadi odun topla!
-Sen varsın ya oduna ne gerek var.
+Hadi ya saçmalama odun topla.
-Ya sen topla kız başıma ben mi topluycam?
+Evet.
-Banane sen topla
+Ben ateşi yakıcam.
-Ben ateşi yakarım sen topla.
+Tamam yeterki sus.
Barış odun toplamaya gitmişti. Ve ormandan sesler gelmeye başlamıştı yarım saat olduğu halde Barış dönmemişti bakmak için kalktım yürümeye başladım ve bi adam bana bakıyordu. Bu Barış değildi. Korkmaya başlamıştım bana doğru yürüyordu ve geldiğinde sen kimsin diye sordum ve cevap vermedi. Üstüme doğru geliyordu beni öpmeye çalıştı bende onu ittim o sırada Barışı gördüm.
-Barış yardım et!
Barış odunları attı ve adamı yakasından tutup yere attı ve adamı dövmeye başladı. Adam kaçma vakti bulunca koştu ve kaçtı.
+Bişeyin var mı?
-Yok çok saol.
+Neyse gel hadi odunları topladım.
-Tamam
Kibrit çakmaya başlamıştım en az beş kibrit boşa gitmişti Barış bana kıs kıs gülüyordu.
+Tamam ver ben yakarım.
-Şey oldu
+Ney oldu
-Hani adam şey yaptı ya
+Öpmeye çalıştı
-Evet korktum.
+Ben O adamı bi elime geliriyim var ya.
-Beni kurtardığın için teşekkür ederim.
Gülümsedi. İç sesim ona sevdiğini söyle diyordu ve söylemeye karar verdim.
+Barış sana bişey diye bilirmiyim.
-Söyle
+Be be ben sa na
-Telefon çekiyo
Ve yine cesaretim kırılmıştı. Barış babasını aradı ve gelmesini söyledi. Babası geldi ve bizi aldı. Eve gittiğimde annem gile herşeyi anlattım ama evde biri daha vardı.
+Siz kimsiniz?
-Ben senin
+Siz benim ney?
-Abinim
+Ney? Babam nerede gitti o orospudan demi bu da?
-Defne
+Çık evimizden sakın bir daha gelme!
-Artık burası benim evim.
+O zaman ben yokum.
Dedim ve birkaç eşyamı alıp dışarı çıktım.
+Defne hemen buraya gel hemen!
-O giderse ben gelirim.
Birceyi arıyordum ama açmıyordu. Sahile indim ve bi banka oturdum. Sabah kalktığımda bilmediğim bir evdeydim. Bi an Barışı gördüm.
+Barış?
-Seni sahilde buldum ateşin baya yükselmişti. Niye eve gitmedin?
+Boşver. Üstündekiler?
-Merak etme ben değiştirmedim kardeşim halletti. Kalk giyinde okula gidelim.
Kardeşinin kıyafetlerinden giyinmem için bir kaç kıyafet vermişti siyah bir şort ve üstümde sıfır kol boğazı sarkan kırmızı bir penyeydi. Giyindim ve kahvaltı yaptık. Arabaya bindik.
+Defne dün niye dışarıdaydın?
-Söylüycem ama kimseye söylemeyeceksin.
+Tamam.
-Babam annemden önce bi gayrimeşru bi ilişki yaşamış ve çocuğu olmuş. O çocuk dün gelmişti o gitmeyince ben gittim Birceyi aradım açmadı bende banka gittim uyumuşum.
+Anladım.
Okula gelmiştik inince Birce ne oluyor diye sordu ve anlattım. Öğle tenefüsüydü herkes bana bakıp gülüyordu ve konuşuyordu. Melis geldi.
+Belki bi abiden sonra ablanda vardır.
-Ne diyosun sen?
+Abinin adı ne?
Barışı bulmaya giderken melis benini de tanıştır diye arkamdan bağırdı dönüp kafasını kırmak vardı ama Barışı bulmam gerekiyordu onu öldürecektim. BARIŞŞŞ
+Ben sana güvenmiştim!
-Sana güven diyen olmadı.
+Allah senin belanı versin.
Hemen çantamı alıp mağazaya gittim annemin kredi kartı bendeydi üstüme başıma elbise aldım. Barış gile gittim okul bitmişti. Kapıyı çaldım ve Barış açtı.
+Ne oldu bi sırrın daha mı var?
-Yok kardeşinin elbiselerini getirdim.
+Gerek yok sende kalsın.
-İstemem.
Dedim ve Barışın eline verdim gittim. Eve gittim gizlice kapıyı açtım içeri girip arabanın anahtarını aldım ve arabaya bindim farlar yandı.
+Defne sen misin?
Allah kahretsin annem. Arabanın içine iyice girdim annem bakındı bakındı ve gitti. Garajdan çıktım ehliyetim yoktu ama araba kullanmayı biliyordum. Şilideki evin anahtarını da almıştım normalde iki anahtar ve aldığım da sadece bir anahtar vardı. Neyse sonunda varmıştı arabayı kitledim ve anahtarı çıkardım. Kapıdaydım anahtar biraz zorladı ama açtım. Girdim ve yukarı yatak odasına çıktım ve anahtar elimden düştü. Babam ve o kadın yataktaydı. Anahtarı aldığım gibi dışarı çıktım.
+Defne yanlış anladın.
-Neyi annemi aldattığını mı?
+Defneeee
-Konuşma!
Arabaya atlayıp Birce ye gittim.
+Defne ne oldu?
-Anlatırım.
Anlattım o sırada telefonum çaldı arayan Barıştı.
+Defne seni bulduğum sahile gelir misin lütfen acil sana bi şey demem gerek.
-Niye rezil ettiğin yetmedi şimdide birine mi dövdüreceksin?
+Çok önemli bir şey
-Bekle

+Birce ben çıkıyorum.
-Nereye?
+Barışın yanına
-Dalga mı geçiyorsun?
+Çok acil bişey söyleyecekmiş
-Tamam bir şey olursa ara.
+Tamam.
Sahile indiğimde kimse yoktu biraz daha beklediğin halde kimse gelmedi. Barışı aradım.
+Şimdide beni soğukta öldürmek mi istiyorsun?
-Geldim.
Arkamı sözüm ve onu gördüm.
+Defne sana bişey söyleyeceğim.
-Söyle.
+Baban ölürse mirasını abine bırakacak.
-O benim anim değil ve sen nereden biliyorsun?
+Ben öğrendim bir yerden.
-Beni ilgilendirmiyor zaten o adamın parasını istemem bana annem yeter. Bir daha bana iyilik yapmaya çakışma!
Arkamı döndüm ve arabaya doğru giderken Ömeri gördüm bana doğru yürüyordu yanıma geldi Barış bizi izliyordu ve duyuyordu.
+Defne ben seni çok seviyorum.
Ben şaşırmıştım Barış dikkatini nize dikmişti. Neden yaptığımı bilmiyorum ama
-Bende seni seviyorum.
Dedim ve Ömer beni öptü o sırada Barış geldi Ömeri itti. Kolumdan çekip beni arabasına doğru götürürken elimi çektim
+Sen ne yapıyorsun?
-Defne yürü!
+Sanane sen benim neyimsin?
Yüzüme yapma dermiş gibi baktı ve gitti. Başta ben olmak üzere yine herkes üzülmüştü. En doğrusu ben kahrolmuştum yada ölmüştüm.