Gitme Annem (Bitti)

annem

O uzun koridoru geri dönerek mutfak kapısına yöneldim. İçeri girip cam köşesindeki kahverengi kaplamalı olan sandalyenin üzerine oturdum. Gözlerimi annemin yüzüne dikmiştim. Canım kahvaltı istemiyordu. Annem bu haldeyken.

-Umutum hadi kahvaltısını yap
Dalgın olduğumdan annemin sesini tam duyamamıştım.

-efendim annecim

Dedim. Sonra kahvaltımı yapmamı söyledi yeniden

-hadi kahvaltını yap gec kalıcaksın yoksa

-tamam annecim. Ama

-ne ama umutum. Biticek onlar

Dudağımı büzüp başımı sallayarak kahvaltımı yemeye başladım. Ben tabağımdakileri bitirdikten sonra annem beni öptü kulağıma eğilerek

-korkma bişey yok telaşlandığını biliyorum üzülme umutum. Şimdi okuluna git güzelce dersini dinle seni seviyorum.

Başımı salladım annemi yanapından bir kere öpüp kapıdan dışarı çıktım. Hergün etrafa bakınarak gitttiğim yolları bugün başımı eğip taşlara bakarak gidiyordum. Okulun önüne gelmiştim. Ben kapının girişindeyken okulun zili çaldı bende hemen sınıfıma koştum kapıyı tıklayarak içeri girdim.
Nefesim kesik kesik

-öğretmenim gggec kkkaldığım içinnn özür dilerim.

-tamam umutcum gecebilirsin yerine

Sıçrama oturup. Kırmızı arabalı olan defterimi sıramın üzerine koydum siyah üzerinde soru işaretleri olan kalemliğimden de kalemimi elime aldım öğretmeni dinlemeye koyuldum. Öğretmenime bakarken dalmışım zilin çaldığının farkında değildim. Yanımda oturan iki örgülü ceren bana dokunup duruyordu. Ona yüksek sesle

-ne var ya

Diye bağırmıştım. İstemeden olmuştu. Sınıftan ağlayarak koşarak çıktı. Peşinden gitmedim. Sadece özür dilerim yazıp defterine koydum. Bir kaç ders daha işledik ve o gün eve gene tek gidicektim. Annem yüzündeki o yara yüzünden gelememişti. Bir manavın önünden geçerken

-Hasanın oğlu bak hele

Başımı çevirip baktım. Boş boş bakıyordum bu adamı tanımıyordum. Ben kimseyi tanımıyordum.