LUKE
Imogen slaapt, maar ik kan dat totaal niet. Ik moet maar steeds denken aan m'n ouders. Ik wil niet meer terug, maar wat moet ik anders? Ik kan niet voor altijd bij Imogen blijven? Ik zou maar door moeten gaan met m'n leven. Gewoon thuis wonen, elke dag een klap op m'n bek krijgen en doorgaan met m'n leven. Maar zo wil ik niet door het leven gaan.. Ik wil niet meer dat het zo gaat, maar wat moet ik doen?
" Luke? " hoor ik Imogen mompelen. Snel doe ik alsof ik slaap. Ze mompeld nog wat en valt waarschijnlijk weer in slaap. Ik ga proberen te slapen, hopen dat het lukt.
IMOGEN
Ik word wakker in een leeg bed. Jezus, is die nou weer weg? Ik sta op en ren de trap af, waar ik Luke aan tafel zie zitten. " Je familie is naar familie toe gegaan. " zegt hij. " Oh, oké. " zeg ik en ga naast hem zitten. " Waarom rende je zo de trap af? " vraagt hij. Ik zucht diep. " Ik was gewoon bang dat je weer weg was. " zeg ik. " Maak je geen zorgen, ik ga echt niet weg. " zegt hij en glimlacht. " Mooi zo. " zeg ik. " Ik heb ontbijt gemaakt. " zegt hij en schuift een bord voor me neus. Ik glimlach en druk een kus op z'n wang. " Dankjewel. " zeg ik en begin te eten.
" Ik moet denk naar huis. " zegt hij. " Oh, nou. Weet je het zeker? " " Ja, zeker. Ik kan m'n vader wel aan, dus maak je geen zorgen. " zegt hij en staat op. Ik loop met hem mee naar de deur. " Ik hou van je. " zeg ik. Hij knikt en opent de deur. " Ik ook van jou. " zegt hij en loopt weg.
Als hij het maar niet in z'n hoofd haalt om weer weg te lopen..
JE LEEST
trust » l.h
Fanfiction' Weet je wel niet hoe moeilijk het is om van iemand te houden, als de persoon waarvoor je zoveel moeite deed, voor een ander kiest? ' Imogen Phon is een meisje van zeventien uit Melbourne. Het gaat niet zo heel goed met haar. Ze heeft slechte cijfe...
